‘Het is toch fantastisch, ik ken ineens heel veel mensen, krijg nieuwe ideeën en er beginnen leuke dingen te gebeuren,’ lacht Hilde De Laet van Hidrodoe in Herentals. In 2017 kreeg de interactieve water-doewereld van de watermaatschappij van de provincie Antwerpen Pidpa de toeristische Award voor het beste familievriendelijke toeristische product. Korte tijd later stapte Hilde in het traject ‘Toerisme Transformeert’ van Toerisme Vlaanderen en het Appreciative Inquiry Lerend Netwerk van Iedereen Verdient Vakantie. In die netwerken ontstaan contacten die tot samenwerking leiden, en visie kristalliseert zich uit, zegt Hilde. Geprikkeld door nieuwe ideeën maakt Hidrodoe werk van een beleid en praktijk van oprechte gastvrijheid. Tijdens een inspiratiedag in oktober vertelt Hilde hoe gastvrijheid in het DNA van Hidrodoe verankerd raakt als gastblijheid.

Hidrodoe heeft vier pijlers, vertelt Hilde: het water-doecentrum wil uniek, duurzaam, leerrijk en gastvrij zijn. Voor iedereen, benadrukt Hilde: want een makkelijke instap, ook voor mensen met een beperking en mensen met een beperkt inkomen, is een uitdrukking van sociale duurzaamheid én oprechte gastvrijheid.

"We willen dat ook mensen met een beperking en mensen met minder financiële armslag makkelijk naar Hidrodoe kunnen. Dat is een uitdrukking van sociale duurzaamheid en oprechte gastvrijheid." - Hilde De Laet

Hilde: ‘Geïnspireerd door Appreciative Inquiry (of: waarderend onderzoek, een manier van organiseren en veranderen gebaseerd op sterkten en mogelijkheden – n.v.d.r) begon ik meer te letten op mensen, op wat ze belangrijk vinden en wat ze doen. Ook in mijn organisatie zie ik nu meer wat wél goed is en vraag me dan af wat we verder kunnen versterken. Zoals gastvrijheid. Dat is er al, en tegelijk kunnen we dat nog een stuk uitdiepen en krachtiger maken.’

De ervaring van gezien te worden

Gastvrijheid lijkt ‘makkelijk’ als concept: maak het gezellig, hou het kleinschalig, zorg dat mensen ervaren dat ze welkom zijn, zorg voor details zoals een duidelijk en aantrekkelijk programma, een propere omgeving, een heldere bewegwijzering. ‘En dat is er al bij Hidrodoe,’ zegt Hilde. Oprechte gastvrijheid zit bovendien in kleine zorgzame gebaren: zoals kinderen of mensen met een beperking rechtstreeks aanspreken in plaats van over hun hoofd te praten met hun begeleiders. Het is die ervaring van gezien zijn die de kern uitmaakt van gastvrije praktijk.

"Als gasten ervaren dat er rekening wordt gehouden met wie ze zijn en wat ze nodig hebben, worden ze opener. Dat is het perfecte startblok voor een mooie ervaring in ons water-doecentrum."

De bron van gastvrijheid: uit ’t hart

Gastvrijheid is dus meer dan een vriendelijk en menselijk onthaal. Meer dan een paar technieken die je kunt trainen, toepassen en evalueren. ‘Als gastvrijheid een techniek blijft, is het niet authentiek. Mensen voelen dat en doorprikken wat niet écht is. Gastvrijheid komt uit je hart. Je moet er echt goesting voor hebben, blij zijn met het voorrecht dat je gasten kan verwelkomen. Het heeft veel te maken met een oprechte passie om je dienstbaar op te stellen. Om te zien wat iemand nodig heeft en daaraan tegemoet te komen’, zegt Hilde. Of je nu een kind blij maakt met een ballon, iemand extra verwelkomt die jarig is of iemand even helpt die bedremmeld in de weer is om een gemorst flesje frisdrank op te vegen: het zijn die kleine gebaren waarmee we mensen op hun gemak stellen. Precies zoals je thuis zou doen als je vrienden of familie op bezoek krijgt.

Alsof je thuis bent

‘Dat zeg ik trouwens altijd tegen mijn collega’s: doe wat je zou doen als deze mensen bij jou thuis zouden komen. Dan ga je ook letten op de details, ga je vriendelijk bepaalde dingen oplossen, mensen op hun gemak stellen. Dan probeer je te zoeken naar een gepaste 'ja' als antwoord op een verzoek van je gasten.’

Gastvrijheid: gevolg van opleiding of cultuur?

In dat opzicht moet het belang van opleiding rond gastvrijheid – of klantvriendelijkheid -  toch wel een stuk gerelativeerd worden, zegt Hilde. ‘Opleiding is wel goed, maar de effecten zijn nogal vluchtig. Iets ontwikkelt pas echt wanneer het dag in dag uit aandacht krijgt. Als je als team over de inhoud van gastvrijheid blijft praten, ideeën samenlegt, elkaar kansen geeft om dingen uit te proberen en elkaar feedback durft geven. Waarover je veel praat, krijgt kansen om te groeien. Als je iemand van je collega’s een mooi gebaar ziet stellen, dat benoemen en zeggen dat het je inspireert. Gastvrije tips uitwisselen. Ervaringen delen. Een authentieke praktijk van gastvrijheid groeit op die manier, denk ik. In het gesprek en in de praktijk maak je dan samen de inhoud van gastvrijheid die past bij de medewerkers, de bezoekers en de organisatie. Dan gaat het in je organisatie-DNA zitten, als gastblijheid.’

"Gastvrijheid ontwikkelt zich pas echt wanneer het dag in dag uit aandacht krijgt. Waarover je met elkaar veel praat, krijgt kansen om te groeien." - Hilde De Laet

Gastblijheid. Het woord rolt uit Hildes mond en ze glimlacht.  ’t Is een bijzonder woord. Het vertelt iets over de blijdschap van mensen die zich gezien en welkom voelen. En het zegt iets over de vreugde die gastvrijheid brengt voor wie gastheer of -vrouw mag zijn. Daar toont zich de kern van het plezier te mogen werken in de toeristische sector. Is er iets mooier dan dat?

Meer leren?

Vijftig tinten groen,  Netevallei

Ben jij sociaal werker, medewerker bij een Rap op Stap kantoor of reis- organisator/begeleider voor mensen in armoede of mensen met een beperking? Kom dan Hidrodoe van dichterbij bekijken tijdens de toer doorheen de groene Netevallei, op 25 september 2018. Meer info vind je hier.

Inspiratiedag ‘Authentiek gastheerschap’.

Op vrijdag 5 oktober organiseert Iedereen Verdient Vakantie een inspiratiedag rond Gastvrijheid. Hilde zal er haar verhaal over de groeiende praktijk en visie op Gastvrijheid bij Hidrodoe vertellen. Daarnaast komt Marc Colpaert het thema vanuit een filosofische en culturele bril toelichten. Verder verkennen de deelnemers hun eigen ervaringen met gastvrijheid en ontdekken ze elkaars praktijken.  Meer informatie en inschrijven kan hier. 

In gesprek met

Hilde De Laet is Visitor Services & Marketing Manager bij Hidrodoe in Herentals. Hidrodoe, een initiatief van watermaatschappij van de provincie Antwerpen Pidpa, is een educatief doe- en belevingscentrum rond water. 

Hidrodoe kreeg in 2017 de Toerisme Vlaanderen Award voor beste familievriendelijke product. Hilde participeert aan het traject Toerisme Transformeert van Toerisme Vlaanderen en het Appreciative Inquiry Lerend Netwerk van het netwerk Iedereen Verdient Vakantie.

Neergepend door

Griet Bouwen is Storyweaver voor het netwerk Iedereen Verdient Vakantie. Ze houdt van een hartelijk gesprek en stelt graag vragen die een verschil maken. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Contacteer onze redactie en zet je verhaal kracht bij.

Een stukje chocolade bij de koffie. Eén mooie Belgische praline: ik vond het altijd al heerlijk om naar te kijken, verrukkelijk om te proeven. Sinds een bezoek aan Choco- Story in Brugge ontpopte die heerlijke verrukkelijkheid zich voor mij tot pure magie. Nooit weer zal ik gedachteloos een praline in mijn mond stoppen zonder aan Eddy Van Belle, initiatiefnemer van Choco- Story, te denken. Elk stukje chocolade zal me glimlachend aan de oeroude wereld van traditie en passie voor dit donkere goud herinneren. En ik zal aan lampjes denken, en aan frietjes. Hoe dat komt? Wel… er was eens…

 Er was eens…

… een ventje van een jaar of zeven, die ervan hield om met zijn vader rond te struinen bij antiquairs en vlooienmarkten. Af en toe kocht hij van z’n zakgeld iets leuks. Een wierookbrander, een zwaard, een revolver, dingetjes die kleine jongens wel leuk vinden. Toen het kereltje twaalf was, vond hij op het Brusselse Vossenplein een lampje. En later nog een lampje, en nog een. Het ventje werd een man, begon een chocoladebedrijf en maakte kennis met – wat we tegenwoordig allemaal kennen – stress. 

"Het enige moment dat ik aan iets anders dan de zaak kon denken, was wanneer ik lampjes zocht op vlooienmarkten. Op zoek naar verlichting dus, letterlijk." - Eddy Van Belle.

Het liep uit de hand, die lampenverzameling. Na jarenlang lampjes kopen, telde Eddy’s verzameling zo’n 4500 stuks. Z’n echtgenote opperde het idee om die in een museum onder te brengen. Om een lang verhaal kort te maken: ‘Lumina Domestica’, het Lampenmuseum, vond een thuisbasis in een prachtig middeleeuws pand aan de Wijnzakstraat in het Brugse centrum. 6500 lampen, waaronder oudjes met zo’n 20.000 jaar geschiedenis, vertellen er het verhaal van licht.

Euhm, oké, maar wat heeft dat met chocolade te maken?

Goeie vraag. Je moet weten dat Eddy’s bedrijf ingrediënten levert aan bakkers en chocolatiers. Dat Brugge alleen al 42 chocolatiers telt. Dat Eddy’s zoon Cédric een man van ideeën is. En dat het pand naast Lumina Domestica te koop kwam. Dat allemaal, gecombineerd met de verzamelmicrobe van Eddy, maakte de stap naar een chocolademuseum als vanzelfsprekend. ‘Ik had al een kleine collectie, en die bouwden we snel verder uit,’ vertelt Eddy. In 2004 opende Choco-Story Brugge. En zoals het een echte microbe vergaat: die blijft zich een weg zoeken. Later volgden Choco-Story look-a-likes in Praag, Parijs, Mexico en Brussel en -onlangs nog - een pop-up Chocolademuseum in Manhattan, New-York.

Chocolade verovert overal de harten, zo blijkt. En da’s niet verwonderlijk. Cacao-volkeren horen tot de gezondste ter wereld. De boon lijkt een geheim elixer te bevatten voor een gezond lijf en klein, zalig geluk. Cacao reikt bovendien tot diep in de geschiedenis. Eddy: ‘In 2004 was het oudste spoor naar cacao terug te brengen tot 600 na Christus. Nu weten we inmiddels dat Ecuadorianen meer dan 5500 jaar geleden al cacao gebruikten. Na brood is cacao het oudste nog bestaande voedingsproduct.’ Choco-Story vertelt die eeuwenoude geschiedenis en toont hoe mensen al duizenden jaren van de weldaad van cacao genieten.

‘Die tradities van teelt en verwerken van cacao zijn enorm waardevol, maar in nogal wat Zuid-Amerikaanse dorpen dreigt de kennis langzaamaan te verdwijnen,’ zegt Eddy. Daarom ondersteunt Choco-Story plaatselijke ambachtelijke cacao-verwerkende bedrijfjes met schenkingen, opleiding en de verspreiding van hun tradities. Dat Eddy voor de dagelijkse leiding van Choco-Story op zoon Cédric vertrouwt, verwondert niet. De man reist vaak naar de bakermat van de cacao. Omdat hij van mens tot mens wil samenwerken met zijn producenten en leveranciers.

Lampen en chocolade: zover ben je mee? De frietjes dan.

Op reis in België, denkt een toerist aan… bier, right! Chocolade, yes! En… frietjes uiteraard. Zoiets moeten Eddy en Cédric gedacht hebben toen de schitterende Brugse Saaihalle (14de eeuw) te koop kwam. ‘Eerst dacht ik er een school voor chocolatiers in onder te brengen, maar uiteindelijk werd het een frietmuseum,’ vertelt Eddy. Een derde attractie werd geboren. Een museum waar je niet alleen kunt kijken, maar net zo goed mag proeven. Met verhalen over de oorsprong van de aardappel, de uitvinding van frietjes en een collectie kunst waarin friet en aardappels de hoofdrol spelen.

Op een steenworp van Choco-Story, en nog nagenietend van de pittige smaak van een authentiek stukje chocolade, komt de geur van versgebakken frietjes je tegemoet. Laat maar komen, denk je. Dit is heerlijk Belgisch, dit is van ons. En je wordt zowaar overmand door trots. Trots op je land en zijn tongstrelende tradities. 

_{Foto header: Visit Flanders / Foto's in tekst: dank aan Eddy en Cedric Van Belle}

In gesprek met

Eddy Van Belle is ondernemer. Hij maakt deel uit van de leiding van de internationale groep Puratos en de Belgische Chocoladespecialist Belcolade. Eddy is initiatiefnemer van drie kleine bijzondere musea in Brugge: het Lampenmuseum Lumina Domestica, het chocolademuseum Choco-Story en het Frietmuseum.  In samenwerking met vrienden en zakelijke partners stichtte Eddy ook chocolademusea in Praag, Brussel, New-York, Mexico en Parijs.

Heel bijzonder – Eddy raakt er amper over uitverteld – is de ontdekking van een ‘Tzompantli’ of ‘schedelrek’ tijdens de verbouwingswerken aan het museum in Mexico-stad. 35.000 schedels op elkaar gemetseld tot de basis van een toren: het is de vondst van de eeuw in het land. Een griezelig en bijzonder boeiend verhaal, waar je hier meer over leest.

Cédric Van Belle, zoon van, was een van de eerste Brugse toeristische ondernemers die instapte in het aanbod van betaalbare daguitstappen voor Steunpunt Vakantieparticipatie. Mensen met een beperkt budget kunnen – na boeking bij Vakantieparticipatie - aan verminderd tarief een bezoek brengen aan Choco-Story en het Frietmuseum.

Neergepend door

Griet Bouwen is Storyweaver voor het netwerk Iedereen Verdient Vakantie. Ze houdt van een hartelijk gesprek en stelt graag vragen die een verschil maken. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Contacteer onze redactie en zet je verhaal kracht bij.

19500 betonnen kruisjes, in rechte rijen op 16 hectare zandgrond. We zijn op het Duits oorlogskerkhof in Lommel. De immense dodenakker baadt midden in de winter nog in groen en heidepaars. Drie tuinmannen hebben hier hun handen vol. Een begeesterde Helena Burdzy, vormingswerker bij Huis over Grenzen, neemt ons mee op het immense veld van voorbije levens. We wandelen door een uitgestrekte vlakte waar 39.000 levensverhalen  definitief tot stilstand zijn gekomen. De stilte buiten vindt een weg naar binnen. ‘Bij elk kruisje rusten 2 mensen die tijdens de tweede wereldoorlog om het leven kwamen. Dat zijn 39.000 verhalen van mensen en families. ‘Dat zijn ook 39.000 kansen om gesprekken aan te knopen over oorlog en vrede, solidariteit en verdraagzaamheid, anders durven zijn en het andere accepteren’, zegt Helena.

‘De meeste graven zijn van Duitse soldaten, maar er liggen hier ook vrouwen, ook kinderen, zusters. Meestal Duitsers, maar ook andere nationaliteiten’, vertelt Helena. Wat al die mensen gemeen hebben, is dat ze hun leven verloren tijdens de oorlogsjaren 1940-1945. Net na de oorlog werden de lichamen van overal in de regio naar Lommel gebracht, waar op dit woeste stuk zandgrond een Duitse begraafplaats werd geïmproviseerd.

Laatste rustplaats van oorlogsslachtoffers

‘De lichamen kwamen van burgerlijke begraafplaatsen, uit ereperken die in de oorlog door de Duitsers werden opgericht, uit tuinen van mensen, uit bermen naast de weg. Ze werden hier samengebracht, waar mogelijk geïdentificeerd en herbegraven.’ Ook nu nog komen er graven bij. Tussen 2008 en 2012 zijn resten van Duitse soldaten overgebracht uit de Ardennen, Maldegem en Geel. In juni 2012 kregen de slachtoffers in Lommel een officiële begrafenis.

Van de 39.000 lichamen zijn er 6400 nooit geïdentificeerd. Helena: ‘Dat betekent dat 6400 gezinnen nooit hebben geweten wat er met hun vader, zoon, man of broer is gebeurd.’

Toegangspoort tot bezinning

Het groepsverblijf, de gezellige taverne en de vormingsruimten van Huis over Grenzen vormen de toegangspoort tot het kerkhof. Het uitgestrekte kerkhof vormt op haar beurt de ingangspoort naar reflectie en educatie voor jonge mensen en volwassenen. ‘Hier rust zo’n diversiteit aan mensen, zoveel verhalen die ons helpen stil te staan bij thema’s die ons vandaag nog altijd – of opnieuw – bezig houden’, zegt Helena.

“Vanuit de verhalen van mensen die hier begraven liggen, werken we met onze groepen rond oorlog en vrede, rond armoede, uitsluiting, holebi’s, ouderen, solidariteit en medemenselijkheid.”

Verhalen van toen doen denken over nu

Veel van de hier tot stilstand gekomen levens zijn goed gedocumenteerd, zegt Helena. ‘ We hebben veldpostbrieven en via nabestaanden kregen we vaak foto’s. Met die documenten komen de verhalen achter de mensen tot leven. Dan kunnen kinderen en jongeren parallellen trekken met hun eigen leven en met wat er in onze tijd gebeurt. ‘En ook gewoon werken op de begraafplaats doen we met de jongeren. Dat lijkt in eerste instantie gewoon onkruid wieden, maar ik kan je verzekeren dat dat die ervaring heel diep gaat. Dat is transformerend.’

Begrip groeit in de ontmoeting

Naast de confrontatie met de stille getuigenis van de doden, organiseert Huis over Grenzen ontmoetingen levende getuigen van de gruwel van oorlog en geweld. Jonge vluchtelingen bijvoorbeeld, of oude mensen die de oorlog nog meemaakten. ‘Onlangs nog kwam een Joodse man vertellen die vier gevangenkampen had overleefd. Hij  toonde geen haat, geen spijt, maar vooral aanvaarding en verwerking. Voor de leerlingen was dat een enorme les: dat communicatie, luisteren en begrip tonen voor elkaar veel en veel waardevoller is dan snel oordelen.’

Wens voor de toekomst

Het Duits Kerkhof en Huis over Grenzen zijn opener aan het worden, ervaart Helena. Meer mensen vinden de weg, komen hier de stilte en uitgestrektheid ervaren, de boodschap in zich opnemen. ‘Ik hoop dat de mensen weer naar huis gaan met een dieper besef van menszijn, dat ‘goed’ en ‘slecht’ niet als zwart en wit te onderscheiden zijn. Dat ze reflecteren over hoe we naar de ander kijken en hoe we met elkaar in vrede kunnen omgaan.’

In gesprek met

Helena Burdzy is educatief medewerker bij ‘Huis over Grenzen’ in Lommel, bij de plaatselijke bevolking beter bekend als ‘het Duits kerkhof.’

De begraafplaats wordt beheerd door de Volksbund, De Duitse overheidsgravendienst. De Volksbund beheert alle Duitse militaire begraafplaatsen, zoals bijvoorbeeld ook in Langemark. De Duitse WO-II begraafplaats in Lommel is de grootste in West-Europa.

De vzw Huis over Grenzen is ontstaan vanuit de jongerenwerking van de Volksbund. Vanaf de jaren 50 kwamen in Lommel Duitse jongeren op kamp om de begraafplaats te verzorgen. De verblijfsaccomodatie voor groepen en de jongerenwerking is hieruit gegroeid.

Huis over Grenzen heeft bij het Duits kerkhof accommodatie voor vorming en verblijf voor groepen. Sinds dit jaar doet de vereniging een verblijfsaanbod via Vakantieparticipatie. Een bezoek aan het Kerkhof is gratis.

Neergepend door

Griet Bouwen is Storyweaver voor het netwerk Iedereen Verdient Vakantie. Ze houdt van een hartelijk gesprek en stelt graag vragen die een verschil maken. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Contacteer onze redactie en zet je verhaal kracht bij.

Toeristische attracties vzw, de sectorvereniging van toeristische attracties, musea en belevingscentra in Vlaanderen en Brussel, neemt de vlinder van Vakantieparticipatie mee in haar jaarlijkse gids ‘365 ontdekkingsdagen’. Attracties die via Vakantieparticipatie een korting aanbieden voor mensen met een beperkt budget, gaan op die manier snel herkenbaar zijn voor een breed publiek van daguitstappers en vakantiegangers. De gids verschijnt op 840.000 exemplaren. Voor Bart Vermeulen, directeur van de koepelorganisatie is dit een logische stap in een evoluerend partnerschap tussen beide organisaties.

‘Wij ondersteunen en promoten de werking en doelen van Vakantieparticipatie al langer dan vandaag’, zegt Bart Vermeulen. Die promotie was tot nu toe vooral gericht op de leden van Toeristische Attracties vzw, met het doel hen warm te maken om een aanbod te doen voor de doelgroep van het Steunpunt. ‘De aanbodadviseurs van Vakantieparticipatie bevelen onze werking op hun beurt aan bij de aanbieders van daguitstappen die wel in hun netwerk actief zijn en nog geen lid zijn bij ons.’

80% van de boekingen via Vakantieparticipatie zijn daguitstappen

In 2015 boekten 150.000 mensen in armoede een vakantie of daguitstap via Vakantieparticipatie. ‘En dat aantal blijft maar groeien. Niet alleen omdat meer mensen de weg naar ons vinden, maar helaas ook omdat het aantal mensen in armoede toeneemt’, zegt Marianne Schapmans, directeur van Vakantieparticipatie.  80% van de boekingen betreft een daguitstap, grotendeels gereserveerd door gezinnen met kinderen en groepen.

Ertussenuit kunnen is nodig

Hoe groter het aanbod, hoe meer mensen de kans krijgen om een dag of vakantie buitenshuis te beleven. Want ertussenuit kunnen is nodig. Het geeft mensen nieuwe kracht. Even de deur achter je dichttrekken en samen genieten van een dagje uit is zoveel waard. Diana woont in Kontich, is langdurig ziek en moeder van drie jonge meisjes. Haar gezin trok op vakantie naar Limburg en ontdekte C-mine in Genk, het Blotevoetenpad in Zutendaal en Bokrijk. ‘Die zorgeloosheid gaf me kracht. Ik kwam thuis met het gevoel het leven weer aan te kunnen’, zegt ze.

Toeristische attracties nemen maatschappelijk engagement

Waarom toeristische attracties iets bijzonder doen voor mensen met een beperkt inkomen? Peggy Verelst, commercieel directeur bij Bobbejaanland: ‘Iedereen heeft recht op een beetje vakantie. Een pretpark bezoeken hoort daar voor veel gezinnen met kinderen bij. En dat is duur. Samenwerken met Vakantieparticipatie is een structurele manier om iets extra te doen voor mensen met een beperkt inkomen.’

Dankzij het engagement van toeristische partners kan Vakantieparticipatie momenteel ruim 200 verschillende attracties en evenementen aan kortingstarief aanbieden.  Daar zitten grote populaire kleppers tussen, net als minder bekende maar daarom niet minder verrassende uitjes. Bart Vermeulen: ‘Sommigen van die aanbieders vonden nog niet de weg naar de vzw Toeristische attracties. En ook het omgekeerde geldt: sommige van onze leden hebben nog een positief duwtje nodig om de stap naar Vakantieparticipatie te zetten. Ik vertrouw erop dat we samen in de toekomst nog mooie initiatieven kunnen nemen die onze beider werking completer kunnen maken.’

In gesprek met

Bart Vermeulen heeft de dagelijkse leiding van de koepelorganisatie Toeristische Attracties vzw. De meer dan 200 leden zijn toeristische attracties, musea en belevingscentra in Vlaanderen en Brussel.

Info over de sectorvereniging vind je via www.toeristischeattracties.be.  Naast de gedrukte gids ‘365 Ontdekkingsdagen’ heeft de organisatie een gelijknamige website www.365ontdekkingsdagen.be: een uiterst geschikte bron van informatie voor wie uitstapideeën wil opdoen.

De gids ‘365 Ontdekkingsdagen - editie 2016’ is binnenkort gratis verkrijgbaar bij de toeristische diensten,  bij attracties en vakantieparken die lid zijn van de koepelorganisatie en bij Toerisme Vlaanderen. De rode vlinder wijst doorheen deze gids de weg naar attracties die via hun partnerschap bij Steunpunt Vakantieparticipatie een extra geste doen voor mensen met een beperkt budget.

 

Neergepend door

Griet Bouwen is Storyweaver voor het netwerk Iedereen Verdient Vakantie. Ze houdt van een hartelijk gesprek en stelt graag vragen die een verschil maken. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Contacteer onze redactie en zet je verhaal kracht bij.