Overslaan en naar de inhoud gaan

Van je passie je werk maken, dan kan er zoveel schittering ontstaan

In gesprek met Koen van Rompaey | 26 mei 2015

Niks zo heerlijk als bij mensen terecht komen die van hun passie hun werk hebben gemaakt. Want passie is besmettelijk, inspirerend en het maakt je vrolijk. Iemand zien werken vanuit passie voelt ook helemaal niet aan als werk. Dat voelt als liefde. En zeg nu zelf: wat wil je liefst van al ervaren op vakantie? Dat is toch liefde, niet?

Kom, tijd om man en paard te noemen. Man is Koen van Rompaey, initiatiefnemer en zaakvoerder van ‘Klein Vossen Park’, een educatieve boerderij in Montenaken. Montenaken ligt in het uiterste zuiden van Limburg. Een stil dorp, met een prachtig dorpsplein en ruim omrand door de glooiende Haspengouwse natuur. Paard dan? Dat is moeilijker kiezen: er zijn er zoveel om verliefd op te worden: pony’s, schapen, koeien, kippen en ezels.  En kalfjes: gisteren nog werd er eentje geboren.  Vandaag is het al hoogst fotogeniek. Kijk eens naar het beeldje. Zie je die relatie tussen kleintje, moeder en boer? Zie je het? Het is liefde, we zeiden het al.

Koen van Rompaey is zaakvoerder van ‘Klein Vossen Park’
Koen van Rompaey van ‘Klein Vossen Park’, met een pasgeboren kalfje op de arm. 

 

Belevingsboerderij

Koen baat – wat hij zelf zo mooi noemt – een ‘belevingsboerderij’ uit. Een boerderij die helemaal gericht is op de verwondering en ontdekkingshonger van kinderen. En zo combineert boer Koen twee passies: zijn liefde voor dieren en zijn vreugde om met kinderen om te gaan.

Zoon Robert (13) helpt mee achter de schermen. Voor hem liever geen drukte aan zijn hoofd. Er is genoeg te doen waar hij in alle rust en op z’n eentje mee kan bezig zijn: de machines in goeie staat houden, materiaal bijhalen, borstelen, opruimen. Robert is trots. Dit is de boerderij van zijn papa, maar ook van hem. Het is ook zijn grote open weide, zijn zorg voor de drie ezels, elf pony’s, de schapen en alle andere dieren.

 

Het leven als een pad dat gaandeweg zichtbaar wordt

Hoe verwonderlijk het is, hoeveel durf het ook wel vraagt: helemaal bezig zijn met waar je hart van opspringt. Koen groeide op tussen de dieren, is zijn hele leven met dieren bezig geweest, zegt hij. Z’n vader had schapen, z’n broer is dierenarts, en Koen zelf was jarenlang vrijwillig gids in de Olmense Zoo. Ook thuis, in Montenaken groeide het dierenvolkje ook aan.

‘Ik begon de verjaardagsfeestjes voor mijn kinderen gewoon hier thuis bij de dieren te organiseren’, vertelt Koen. ‘En sommige ouders vonden dat zo tof dat ze graag wilden dat ik dat voor hen ook deed. Dus ben ik langzaamaan feestjes voor kinderen beginnen organiseren voor mensen die dat graag wilden. Op een bepaald moment deed ik een gidsbeurt in de Olmense Zoo voor een groep die in de buurt op kamp was. Toen kwam de vraag of ik ook wilde kampen organiseren. En zo kwam van het een het ander.’

Koen begon gaandeweg te investeren in zijn woning in Montenaken. Eerst één slaapzaal, dan nog eentje, sanitair, een keuken. De weide werd groter, werd ingericht om grotere groepen kinderen te ontvangen. Vandaag kan Klein Vossen Park 60 kinderen te slapen leggen. En kunnen die kinderen op avontuur met de ezels, op picknick met de huifkar, dieren verzorgen en ontdekken hoe de dieren leven, wat ze nodig hebben en hoe ze een band met hen kunnen opbouwen.
 

Koen wil dat kinderen iets kunnen beleven. Dat ze iets leren. 

 

Kinderen een nieuwe ervaring cadeau doen

‘Ik wil liefst van al dat kinderen hier iets kunnen beleven wat ze nog niet eerder meemaakten. Dat ze kunnen zien hoe we de schapen scheren bijvoorbeeld, en de wol met hun eigen handjes kunnen voelen. Dat ze iets leren ook. Want er zijn nog kinderen die ‘koe’ zeggen tegen een paard.  Veel kinderen uit de stad kennen dieren alleen maar van op de televisie of van in het park.’

“Er zijn nog kinderen die ‘koe’ zeggen tegen een paard. Die dieren alleen maar kennen van de televisie.”
 

Koen leeft nu voltijds van zijn educatieve boerderij. Het lijkt alsof de weg zichzelf wel plaveide. Dat het ging zoals het bedoeld was. ‘Ik heb alles zelf gedaan. De weide, het verblijf helemaal zelf opgebouwd. Nog nooit reclame gemaakt. De mensen vinden mij blijkbaar vanzelf’, zegt Koen. De agenda loopt makkelijk vol. Met scholen die hier boerderijklassen boeken, vakantiekampen, kinderfeestjes en – waarom niet – groepen volwassenen (‘onlangs nog een KVLV-groep op bezoek gehad’) die hier een bezoek brengen. Alles op afspraak. ‘Want dan kan ik op maat werken. Dan spreek ik met de groep af wat ze willen beleven, en bedenken we samen een passend programma.’

Oh ja, nog dit: Klein Vossen staat (nog) niet in de gids bij Vakantieparticipatie. Koen kende dat netwerk nog niet. Onze nieuwsmakers lieten er met plezier de vakantiegidsen én een uitnodiging om contact te zoeken achter. Want we voelen dat het klikt: hier wordt -net zo goed als bij Vakantieparticipatie- gedacht: ‘iedereen verdient vakantie’.

 

fotografie: Robert Boons

In gesprek met

Koen van Rompaey is zaakvoerder van ‘Klein Vossen Park’, een educatieve boerderij met mogelijkheid tot overnachten. We ontmoetten Koen en raakten onder de indruk van zijn bezielde werk tijdens een bezoek aan het Vibez-boerderijkampje voor kleine kinderen in de paasvakantie.

Info: www.kleinvossenpark.be

Dit verhaal werd gepubliceerd op 26 mei 2015 in de categorie Groepsvakantie.

Neergepend door

Griet Bouwen is Storyweaver voor het netwerk Iedereen Verdient Vakantie. Ze houdt van een hartelijk gesprek en stelt graag vragen die een verschil maken. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Contacteer onze redactie en zet je verhaal kracht bij.

Copyright © 2024 Steunpunt vakantieparticipatie | Disclaimer | Privacy |