Overslaan en naar de inhoud gaan

Steeds meer jongeren op buitenlands leeravontuur

In gesprek met Caroline Steyaert, AFS Vlaanderen | 22 februari 2019

Al een halve eeuw doen jongeren via AFS hun eerste internationale ervaring op. Ze studeren een schooljaar in het buitenland of kiezen ervoor om vrijwilligerswerk te doen. Vooral jongeren die hun schoolloopbaan netjes volgens plan doorliepen, kwamen in contact met die kansen. En daarin zit een uitdaging, zegt directeur van AFS Vlaanderen Caroline Steyaert. Want ook voor jongeren uit het tweedekansonderwijs, kinderen die opgroeien in armoede of in een gezin van andere etnische achtergrond is internationale ervaring heel verrijkend. Daarom zet AFS Vlaanderen sinds enkele jaren haar deuren extra open.

Om jongeren die moeilijk hun weg vinden naar AFS ook de kans te geven naar het buitenland te gaan, spant de organistie zich sinds enkele jaren extra in. Ondersteund door Europese subsidies stuurt AFS kwetsbare jongeren naar het buitenland. In kleine groepjes draaien ze enkele weken vrijwillig mee in sociale projecten. Jaar na jaar vertrekken meer jongeren. In de zomer van 2018 stond de teller op 28.

"We verwachten van de jongeren engagement, in ruil voor vrijheid en verantwoordelijkheid." - Caroline Steyaert

Caroline: ‘We sturen die gasten natuurlijk niet onvoorbereid weg. De meesten gingen nog niet verder dan Luik of de zee. Op een kennismakingsweekend laten we hen zélf voelen of ze klaar zijn voor een buitenlands avontuur. Hier ontdekken ze dat een AFS-avontuur niet zomaar vakantie is. Er wordt ook een engagement verwacht, in ruil voor vrijheid en verantwoordelijkheid. Van de dertig aanwezigen beslisten twee jongeren dat ze er (nog) niet aan toe waren, de anderen zeiden volmondig ja.’

Leren hulp vragen

Hoe lukte het AFS om jongeren te vinden, motiveren en effectief zover te krijgen? Met vallen en opstaan, zegt Caroline. ‘In de beginjaren waren we zo zelfgenoegzaam om te denken dat we dit allemaal alleen konden. We konden honderd keer vinden dat we experts waren in intercultureel leren, maar we stikten in ons eigen gelijk.'

"Om uit te reiken naar jongeren die minder kansen hebben, is bescheidenheid nodig. Je moet durven hulp vragen aan organisaties die weten hoe ze die jongeren kunnen bereiken."

Caroline: 'Onze overtuiging ging misschien nog op voor middenklasse gezinnen met een hoge opleiding, die de taal spreken, verbaal sterk zijn en bewuste keuzes maken. Om uit te reiken naar jongeren die minder kansen ervaren, was iets anders nodig: bescheidenheid en bereidheid om hulp te aanvaarden van andere organisaties. Die hulp krijgen we nu, van organisaties als Kras, JES, CDO Noord, Cachet, De Vijfhoek… Zij kennen de jongeren en hun ouders, geven info op hun maat en helpen hen om het online formulier in te vullen om zich bij ons aan te melden. Sommige van hen schieten de 50 euro toe die we vragen als waarborg.'

'Veel mensen die horen over dit project vinden dat we de jongeren alleen maar géven. Maar voor die gasten betekent drie weken buitenland ook iets opgeven. Heel veel van hen hebben een vakantiejob om de eindjes aan elkaar te knopen. Drie weken loon opgeven, kan ik me dat wel permitteren, vragen ze zich allemaal af. Sommigen riskeren zelfs hun job niet te kunnen houden.’

Twee sleutels tot succes

De wil om moeite te doen voor kwetsbare jongeren is de eerste sleutel tot slagen, vertelt Caroline. 'Dit hebben we heel bewust in ons beleidsplan opgenomen, een strategie bedacht en daar keihard voor durven kiezen. Ook internationaal is dit de koers die AFS verder wil varen. En maar goed ook. Ik voel me er niet goed bij om dit schip te sturen als het alleen kansrijke jongeren voor ogen heeft. Je kunt bovendien niet pretenderen een expert te zijn in intercultureel leren als je nog niet eens met de Marokkaan om de hoek kunt babbelen, of met mensen in armoede.'

De tweede sleutel is deze: schoenmaker blijf bij je leest. Leer van mensen die de kennis hebben die jij gewoon niet hebt en blijf doen waarin je wél sterk bent. Caroline: 'Om tot dit inzicht te komen, hebben we tijd nodig gehad. Maar we zijn enorm dankbaar dat we nu staan waar we staan.’

Blinken van trots

De jongeren die deze zomer weggingen, worden door AFS uitgenodigd om een infosessie te geven. Hun verhalen kunnen andere jongeren enthousiast maken, zegt Caroline. 'Je moet ze zien blinken van trots als ze vertellen over wat ze meemaakten. Niet bij iedereen ging het van een leien dakje, maar ieder leerde op zijn manier zoveel bij over zichzelf en kwam hier wijzer en vrijer uit. Sommige jongeren trekken een schooljaar lang naar het buitenland. Anderen gaan er voor een drietal weken vrijwilligerswerk doen. Wees maar zeker dat de impact van die drie weken even groot, zo niet zelfs groter, is als het schooljaar. Daarvoor doen we het.’

 

Caroline Steyaert

In gesprek met

Caroline Steyaert is directeur bij AFS Vlaanderen. Jongeren uit kansengroepen zijn een rode draad in het werk van Caroline. Naast een twintig jaar engagement in het jeugdwerk, richtte ze Zin-’derin(g) (het huidige Pimento) op waar ze onder andere relationele en seksuele vorming gaf aan kansenjongeren. Na een korte omzwerving als personeelsdirecteur bij de Antwerpse politie, streek ze in 2011 neer bij AFS Vlaanderen.

Europa investeert met het subsidieprogramma ‘European Solidarity Corps’ in de jeugd. Het geeft Europese 18 tot 30-jarigen de kans om vrijwilligerswerk te doen in een ander Europees land. Jaarlijks vraagt AFS subsidies aan via JINT vzw dat in Vlaanderen de centen voor het programma beheert.

Dit verhaal werd gepubliceerd op 22 februari 2019 in de categorie Jongeren.

Roos Lowette

Neergepend door

Roos werkt deeltijds bij Jint vzw. Ze geeft er jongeren de kans om naar het buitenland te trekken.  Daarnaast schrijft ze verhalen over wat reizen met een mens doet. 

Copyright © 2024 Steunpunt vakantieparticipatie | Disclaimer | Privacy |