In onze reeks over vrijwilligerswerk bij Akindo mochten we a-b-s-o-l-u-u-t de moni’s niet vergeten, werd ons op het hart gedrukt. We spraken met Liesbeth, Dimitri en Malika. Hun verhalen spreken van een diep engagement voor kinderen die geen zorgeloze thuissituatie kennen. Dat engagement is naturel en onvoorwaardelijk. Alle drie zijn ze het bovendien hierover eens: animator zijn bij Akindo maakt je tot een ander mens.

"Hier ben ik me er diep bewust van geworden dat er nog veel kinderen opgroeien in moeilijke omstandigheden." - Dimitri

Als animator ben je een week lang een nabije begeleider van kwetsbare kinderen. Ik kan me voorstellen dat het jullie soms ook uitdaagt. Dat je voor dingen komt te staan die je zelf moeilijk vindt. Klopt dat?

Liesbeth (lacht): ‘Ik herinner me veel momenten dat ik dacht ‘oei, hoe moet ik dat hier nu aanpakken?’. Vroeger dacht ik dat ik alles zelf moest kunnen oplossen. Bij Akindo leerde ik dat ik er soms beter iemand anders bij betrek. Raad vragen, samen oplossingen zoeken helpt echt, en beter. Dat ik fouten mag maken, dat ik ook als moni mag groeien: het is voor mij – perfectionist die ik ben – een knaap van een les.’

Dimitri: ‘Als kind kon ik lang incasseren. Gevolg: af en toe zo’n woedeuitbarsting dat ’t kot te klein was. Het is me bij Akindo ook overkomen dat een kind me zo op de zenuwen werkte dat ik het vastpakte en uitschreeuwde dat ’t nu genoeg moest zijn! Ik heb gaandeweg mijn opstomende boosheid beter leren managen. Net zoals we de kinderen leren om te verwoorden wat je niet leuk vindt, te zeggen dat je boosheid voelt groeien of even afstand te nemen, heb ik dat ook geleerd. En (glimlacht): dit jaar heb ik het niet meer meegemaakt.’

Malika: ‘Ik weet nog dat ik vroeger verwachtte dat de kinderen naar me luisterden en deden wat we in het programma hadden voorzien. Ik ontdekte dat ik daar vooral zelf nerveus van werd. Gaandeweg leerde ik mijn eigenbelang opzij schuiven en meegaan in het ritme van de kinderen. Bij Akindo leer je waar een kind nood aan heeft: dat je voor hem of haar kiest, en niet voor de structuur die jij bedacht hebt.’

"Ja, wij worden hier als moni’s tot aan onze grenzen geduwd. En net zoals we de kinderen altijd nieuwe kansen geven, zo doen we dat ook voor elkaar." - Liesbeth

Het klinkt alsof animator zijn bij Akindo van je een ander mens maakt. Hoe verandert het jou?

Dimitri: ‘Je krijgt hier snel door dat wij – kinderen uit gemiddelde gezinnen – het heel goed hebben. En dat er nog veel kinderen opgroeien in moeilijke omstandigheden. Dat bewustzijn is dieper geworden.’

Malika (lacht): ‘Het voelt alsof ik hier een beetje mama word. Dat ik hier kinderen kansen en een extra zetje kan geven zodat ze kunnen opgroeien tot een volwaardig persoon.’

Dimitri (benadrukt): ‘Oneindig veel kansen geven zelfs. Voor veel kinderen is dat een nieuwe ervaring, die ze mee naar huis kunnen nemen. Ik neem dat inzicht zelf ook mee naar alle andere aspecten van mijn leven.’

Liesbeth: ‘Zonder die ervaring hier, zou ik anders voor de klas staan. Kinderen kansen geven en altijd positief bevestigen … het wordt de kern van mijn houding als toekomstige leerkracht en moeder.'

"Bij Akindo leer je waar een kind nood aan heeft: dat je voor hem of haar kiest, en niet voor de structuur die jij bedacht hebt." - Malika

Dit jaar bestaat Akindo 50 jaar: een prima aanleiding voor Vakantieparticipatie om samen met hen stil te staan bij wat hen bijzonder maakt. In een reeks gesprekken zoomen we in op de motor van hun succes: vrijwilligers!

Lees ook: 

• Drie jonge mensen met ambitie: 'Volgend jaar staan wij hier bij Akindo als moni!'

• Kern van vrijwilligersbeleid: "Ik ben omdat wij zijn"

• Vrijwilligers aan het woord: Zes supertips voor vrijwilligersbeleid

In gesprek met

Liesbeth Fabbro volgt de lerarenopleiding. Dimitri Vandebroek is leraar en trekt nu voor een jaar als vrijwilliger naar Engeland om er een opleiding te volgen in het concept van Forest Schools. Malika Vangrinsven is orthopedagoge. Alle drie draaien ze al jarenlang mee als animator van de kindervakanties van Akindo.

Neergepend door

Griet Bouwen is Storyweaver voor het netwerk Iedereen Verdient Vakantie. Ze houdt van een hartelijk gesprek en stelt graag vragen die een verschil maken. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Contacteer onze redactie en zet je verhaal kracht bij.