Op reis door Vlaamse steden, musea, landschappen en bossen kom je gaandeweg thuis. En groeit de liefde voor je nieuwe land. In gesprek met ervaren nieuwkomers en inburgeringsprofessionals werd dat vermoeden onlangs stevig bevestigd. Een sprankelend gesprek in Hasselt, met zes kleurrijke mensen. Zes mensen die hun Poolse, Braziliaanse, Filipijnse, Armeense of Mozambikaanse roots verbinden met hun nieuwe thuis in Vlaanderen en Brussel. Hun droom? Meer nieuwkomers op pad krijgen! De vraag rond de tafel: hoe doen we dat dan?

Beroep doen op vrijwilligers

Inge coördineert de Limburgse tak van het Internationaal Comité, een federatie van allochtone zelforganisaties. In samenwerking met hun verenigingen organiseren ze geregeld een uitstap voor nieuwkomers. Zeer waardevol, en tegelijk ook bijzonder tijdsintensief voor de professionals. ‘Een netwerk van vrijwilligers die uitstappen kunnen organiseren en begeleiden zou een flinke meerwaarde zijn’, denkt Inge.

Aansluiten bij eigentijdse burgerinitiatieven

Goed idee, vindt Sebastian die les geeft bij de Brusselse inburgeringsorganisatie BON vzw. Sebastian kwam op zijn dertiende vanuit Polen naar België. Hij is actief vrijwilliger bij Use-it, een Europees toeristisch netwerk waarin jonge stedelijke inwoners hun stad promoten bij Europese jongeren. Samen met BON vzw maakte Use-It Brussel een kaart met Brusselse plekjes die het ontdekken meer dan waard zijn. ‘Ook het idee van Greeters zou heel wat kunnen bijdragen. Greeters zijn mensen die zoveel van hun streek houden dat ze vrijwillig en met veel plezier hun favoriete plekjes aan bezoekers willen tonen’, vertelt Sebastian.

Dichtbij op ontdekkingstocht, tijdens inburgeringsklas

Sebastians collega Razia deelt zijn enthousiasme. Razia is geboren Mozambikaanse , getogen Portugese en sinds haar 23ste in België. ‘Gisteren nog waren we met een groep nieuwkomers op bezoek in de Basiliek van Koekelberg. Verschillende van hen wonen vlakbij, maar waren er nog nooit geweest. Ze vonden het zo fijn dat ze daar mochten zijn, in een van de grootste basilieken van de wereld. Nu weten ze dat ze daar welkom zijn, en dat ze hun gezin er ook eens mee naartoe kunnen nemen.’ Sebastian lacht: ‘mensen die bij ons een cursus volgen, kennen België beter dan de Belgen zelf.’

Honderd dingen om dit gekke land te leren kennen

‘Je wil natuurlijk aan je familie kunnen vertellen over het nieuwe land waar je woont,’ zegt Isidora. Vier jaar geleden kwam ze uit Armenië naar Brussel, volgde een inburgeringstraject en is nu vrijwilliger bij vzw BON. ‘België is mijn tweede land. Ik wil de cultuur leren kennen, ook buiten de stad want daar kan je het echte Vlaanderen ontdekken. Dan kan ik de taal oefenen, lekker eten, een biertje proeven en veel nieuwe dingen zien’, vertelt ze. Haar getuigenis brengt de gesprekspartners op een idee: een echte toeristische gids, op maat van nieuwkomers zou een topper kunnen worden! Een gids met plekjes die je als nieuwkomer kunt ontdekken. ‘Inclusief een bezoek aan plaatsen die helpen om het functioneren van dit gekke land te leren kennen’, gekscheren ze.

Netwerken van vrijwilligers steunen met informatie en promomateriaal

Reyna, Filipijnse van afkomst en initiatiefnemer van de vereniging Samenleven en haar Braziliaanse mede-vrijwilliger Regis willen veel meer nieuwe Limburgers eropuit zien trekken. De vereniging is lid bij Vakantieparticipatie en krijgt elk jaar de vakantiegidsen opgestuurd. ‘Maar we merken dat er meer nodig is. We moeten de informatie actief tot bij onze leden brengen, want ze kennen het niet en vragen er dan ook niet naar. De verenigingen hebben een groot netwerk en veel persoonlijke contacten met nieuwkomers. Als onze vrijwilligers meer promotiemateriaal zouden krijgen, kunnen ze de boodschap veel actiever verspreiden’, zeggen ze.

De gids is een topper die veel meer mensen blij kan maken

Méér vakantiegidsen per vereniging kan daaraan bijdragen. Want met een gids bij de hand of op de laptop kunnen de vrijwilligers actief de brug leggen naar de vele nieuwkomers die ze ontmoeten. En ook: hoe mooi zou het zijn als de informatie over uitstappen en verblijfsmogelijkheden te raadplegen zou zijn via de website van Vakantieparticipatie. Als er vervolgens nog hulp nodig is om de uitstap effectief te boeken, kunnen de vrijwilligers – of de mensen van een plaatselijk Rap op Stap kantoor – nog altijd ondersteuning bieden. ‘Het zou helpen als we op regionaal niveau betere afspraken maken met alle partners, zodat nieuwkomers ook na hun inburgeringstraject nog aan informatie en begeleiding komen om hun uitstappen of vakanties te regelen’, vult Razia aan.

Ideeën te over. Actie!

De ontmoeting loopt stilaan op z’n einde. Regis, Inge, Reyna, Razia, Isidora en Sebastian legden hun ervaring open en creatief op de gesprekstafel. Ze pakken een extra dosis enthousiasme mee naar hun vereniging of organisatie. Carine Geboers, medewerker bij Vakantieparticipatie, kreeg  een korf vol ideeën het team mee te inspireren. Want iedereen is het hier wél over eens: als nieuwkomer eropuit in Vlaanderen? Dat is pas thuiskomen in je nieuwe land!

In gesprek met

Acht mensen verzamelden voor een gesprek over vakantiebeleving van nieuwkomers. Sebastian (BON), Inge (Internationaal Comité), Carine (Vakantieparticipatie), Razia (BON), Reyna (Samenleven), Arno (gespreksleider), Isidora (BON) en Regis (Samenleven) ontmoetten elkaar voor het eerst. De uitnodiging ging uit van Vakantieparticipatie. Want daar geloven ze dat een goed gesprek met ervaringsdeskundigen veel ideeën oplevert om te blijven timmeren aan vakantiekansen voor iedereen.

Neergepend door

Griet Bouwen is Storyweaver voor het netwerk Iedereen Verdient Vakantie. Ze houdt van een hartelijk gesprek en stelt graag vragen die een verschil maken. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Contacteer onze redactie en zet je verhaal kracht bij.