Overslaan en naar de inhoud gaan

Kortverhaal: Voor de allereerste keer zand tussen je tenen

In gesprek met Elke Algoet | 15 oktober 2020

Hij was nog maar een dikke maand bij ons.

Bijna vijf was hij op dat moment. We hadden ons aangeboden als pleegouders en zo was Arno* op ons pad gekomen. Die dag trokken we op uitstap naar zee. Het was redelijk fris. Ik zie hem nog lopen in dat schattige windjack. We beleefden alles via de zintuigen van onze pleegzoon: de geluiden op de trein, het voorbijglijdende landschap, de druk rondvliegende meeuwen toen we arriveerden in Oostende.

We kwamen aan bij het strand.

De weidsheid leek Arno een beetje te verontrusten. Het was duidelijk zijn allereerste ontmoeting met de zee. We hadden geen emmertje of schepje bij ons en kochten snel een setje bij een krantenwinkel. Je zou denken dat elk kind meteen weet wat te doen met een emmer en een schop op het strand, Arno wist er niet meteen raad mee. We toonden hem hoe je zandtorentjes kon maken en zelfs een heus kasteel. Zijn voorzichtige vreugde deed mijn hart gloeien.

Mijn partner trok zijn schoenen uit.

Arno was er niet gerust in, de zee leek hem angst in te boezemen. Het werd beter toen mijn partner hem op de arm nam. Wat later stonden ze alletwee met hun blote voeten in het natte zand en keken uit over de rollende golven. En dan ineens spoelde het zeewater over Arno’s voeten. De betoverde blik in de ogen van de jongen en de glimlach van mijn partner op dat moment, dat vergeet ik nooit meer.

Elke Algoet

In gesprek met

Elke Algoet is zaalmedewerker in het Hof van Busleyden, natuurgids in het Vrijbroekpark en gids en workshopbegeleider bij De Warande. Twee jaar geleden stopte ze met lesgeven aan anderstaligen en ging ze terug studeren: ze startte met een gidsenopleiding en een postgraduaat cultuureducator. Elke bood zich samen met haar partner aan voor perspectiefbiedende pleegzorg. Dat wil zeggen dat het kind met grote waarschijnlijkheid tot aan volwassenheid in het pleeggezin blijft.

*Arno is een fictieve naam omwille van privacyredenen.

Dit verhaal werd gepubliceerd op 15 oktober 2020 in de categorie Voor het eerst.

Eva De Groote

Neergepend door

Eva De Groote dwaalt nieuwsgierig rond om mensen te ontmoeten en kleine verwonderingen in woorden te vatten. Met een voorgeschiedenis als organisator in de kunsten is ze vandaag onafhankelijk aan de slag als romanschrijver en verhalenvinder. 

Copyright © 2024 Steunpunt vakantieparticipatie | Disclaimer | Privacy |