Overrompeld zijn we. Overspoeld door beelden van groepen vluchtelingen marcherend over snelwegen, door verhalen uit geïmproviseerde kampen aan de kustlijn. Bang werden we ervan, en door die angst plooien we ons terug op onszelf. Terwijl enkel de ontmoeting ons van de angst kan verlossen. Oog in oog staan met de ander en ontdekken dat wat we delen vele keren groter is dan wat ons verdeelt. Zoals onlangs in Ieper, waar ruim tweehonderd mensen een dag van ontmoeting en ontspanning beleefden. Het werd een feest van herkenning tussen mensen van hier en mensen van elders die bij ons een schuilplaats vinden voor het geweld in eigen land. Ieper was daarmee eens te meer een plek waar oorlog herdacht en vrede gekoesterd wordt.

Bijna honderd vluchtelingen, voornamelijk jonge mensen en gezinnen uit Irak, Afghanistan en Syrië verbleven in januari in vakantieverblijf Peace Village in Mesen. Aan het einde van die tijd brachten ze samen een bezoek aan Ieper. Leerkrachten en leerlingen van het Technisch Instituut Heilige Familie ontvingen hen met workshops, sportactiviteiten, toeristische bezoeken aan de stad en Flanders Fields Museum. Samen woonden ze aan het einde van de dag de Last Post bij aan de Menenpoort.

Voetbal en Facebook

Voor de Ieperse leerlingen werd het een dag van eerst schoorvoetend ontdekken en dan voluit de ontmoeting vieren. ‘Tijdens de middag was onze hele groep op de speelplaats van de school. Leerlingen en vluchtelingen voetbalden samen, wilden met elkaar op de foto en wisselden facebookprofielen uit’, vertelt Dominique Baron, ervaren begeleider van het Rode Kruis team in het tijdelijke opvangcentrum in Peace Village.

‘Ik heb gezien hoe makkelijk echte ontmoeting ontstaat. Jonge mensen van bij ons en jonge mensen uit landen als Afghanistan of Syrië vinden snel veel raakpunten. Ze delen dezelfde dromen. Ze zoeken allemaal naar hun identiteit. Ze genieten allemaal van spelen en sporten. Ze gebruiken allemaal sociale media. Natuurlijk zijn er ook verschillen, maar als je de ander leert kennen, wordt het makkelijker om het anders zijn van de ander ook te aanvaarden’, zegt Dominique. En dan begint er  veel te bewegen. Ontmoeting, reflectie en de wens ‘iets’ positiefs te kunnen doen: verschillende leerlingen kwamen in de loop van de dag vragen hoe ze vrijwilliger zouden kunnen worden.

Eigenlijk is het simpel: doe dingen samen

De leerlingen maakten de shift van onbekend en onbemind naar het ontdekken en waarderen van de ander. ‘We kunnen alleen in de echte ontmoeting de brug bouwen en onze samenleving warmer en opener maken’, zegt Dominique. En dat blijkt makkelijker dan het klinkt. ‘Door samen te sporten, muziek of kunst te maken, en samen toeristische ontdekkingen te doen ontstaan die bruggen vanzelf. Samen dingen doen werkt verbindend, en daarmee stappen we makkelijker over de barrières van de taal’, aldus Dominique.

‘Ik wil jou uitnodigen in mijn land’

De Ieperse jongeren hebben de mensen uit de mediaverhalen nu écht gezien. De gezichten van op TV werden levende mensen met een authentiek verhaal. En dat maakt alles anders. De vluchtelingen genoten van de ontmoeting. ‘Ze willen héél graag praten met de mensen van hier,’ zegt Dominique. ‘en ze willen de gastvrijheid die ze hier ervaren ook graag terugdoen. Eén jongen uit Afghanistan zei in zo’n ontmoeting: mijn grote droom is jou uit te kunnen nodigen in mijn land en te tonen hoe wij leven. Goed wetende dat dat niet kan, want die jongens zijn gevlucht voor de dreiging om ingelijfd te worden in één van de strijdende groepen. IS, Taliban en Al Qaida halen de jonge kerels weg bij hun familie. Voor hen was het kiezen tussen de dood of de vlucht.’

Als jij in hun schoenen stond, welke keuze zou jij maken?
En… is er van een keuze eigenlijk wel sprake?
Ik vraag het maar, zomaar.

fotografie: Robert Boons

Eerder verscheen hier het verhaal al van Peace Village. Lees hier 'Peace Village is tijdelijke thuis voor 100 vluchtelingen'.
We bezochten zopas ook de vluchtelingen in hun nieuwe thuis in het Lommelse Parelstrand. Binnenkort brengen wij hier ook hun verhaal.

In gesprek met

Dominique Baron werkt al vele jaren in het Rode Kruis opvangcentrum in Menen. Gedurende de maand januari 2016 nam hij samen met  ervaren collega Eva Haerdeman de dagelijkse coördinatie op van het verblijf van bijna honderd vluchtelingen in Peace Village in Mesen. Hij werkte er samen met 6 nieuwe collega’s en het team van Peace Village.

Neergepend door

Griet Bouwen is Storyweaver voor het netwerk Iedereen Verdient Vakantie. Ze houdt van een hartelijk gesprek en stelt graag vragen die een verschil maken. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Contacteer onze redactie en zet je verhaal kracht bij.