Overslaan en naar de inhoud gaan

‘Ik word een schakel in de ketting voor het recht op vakantie’

In gesprek met Marie-Louise De Croock | 14 juni 2017

Marie-Louise De Croock sprak, en bijna 400 mensen luisterden. Ze vertelde over hoe moeilijk het kan zijn om alleen met vakantie te gaan. Over haar eerste reis, alleen naar Nieuwpoort en onderweg niemand hulp durven vragen. Over aankomen aan de balie van een hotel en liefst van al onzichtbaar willen zijn. Over een moderne lift die ze niet in beweging kreeg, een rokende pan op haar kamer en het overweldigende gevoel van alleen zijn. Na haar getuigenis op het Forum, december 2016, stapten mensen op haar toe en vertelden hoe haar moed hen inspireerde. Ze luisterde en wist: échte verhalen van échte mensen zijn belangrijk. Zelfs wanneer je spreekt voor zoveel mensen, op een podium, met de daver op je lijf. Dus zei Marie-Louise ‘ja’, toen Vakantieparticipatie haar vroeg of ze een ‘Oor’ wilde worden. Want, ja, ze wil met zorg luisteren naar verhalen over hoe mensen in Vlaanderen vakantie mogelijk maken voor elkaar.

Als ervaringsdeskundige in armoede sprak ze al veel voor groepen, maar dit – spreken op het Forum -  was ànders. Het ging nu echt over haarzelf, en Marie-Louise was bang dat de mensen haar niet meer au sérieux zouden nemen. ‘Publiek erkennen dat je iets niet kunt wat voor een ander een doodnormale zaak is, iets laten zien van mijn binnenkant: het voelt zo kwetsbaar. Maar net die kwetsbaarheid werd een cadeau, toen mensen mij nadien kwamen bedanken voor mijn verhaal.’

‘Dit moeten we blijven doen’, dacht Marie-Louise. Blijven doorgeven dat vakantie voor nog te veel mensen niet bereikbaar is, moeilijk is, aanvoelt als iets waar men geen recht op heeft. Dat vakantie je in situaties plaatst die nieuw zijn en waarin je niet kunt terugvallen op kennis en ervaring. Genieten moet je leren, dat gaat niet vanzelf, zegt ze.

De bal doen rollen

‘Ik heb er zelf ook jaren over gedaan. Kleine stapjes gezet. Eerst geproefd van een concert, een uitstap. En toen was er een maatschappelijk werker die me vertelde dat zij met vakantie ging en vond dat ik dat ook zou moeten doen.’ Zo is de bal aan ’t rollen geraakt. ‘Anderen hebben het mij geleerd, en nu ben ik een schakel in die ketting naar anderen.’

Ze zei ‘ja’ op de uitnodiging om ‘Oor’ te worden. Ze kwam naar Middelkerke voor een tweedaagse ontmoeting en vorming met 15 andere mensen. De ‘Oren’ gaan in hun kring van vrienden, kennissen, collega’s en partners luisteren naar ervaringen en die optekenen. Ze willen begrijpen hoe we vandaag vakantie mogelijk maken voor mensen die minder vakantiekansen hebben.

De 'Oren':
samen op zoek naar verhalen om beter te begrijpen hoe we vakantie mogelijk maken voor elkaar.

 

Doe het voor jezelf

We treffen Marie-Louise in Middelkerke, op de middag van de tweede vormingsdag. ‘Gisterenochtend, enkele uren voor mijn vertrek, sloeg de paniek toe. Een astma-aanval deed me bijna besluiten om thuis te blijven. Maar toen dacht ik: ‘Marie-Louise, je doet dit ook voor jezelf. Je wil daar zijn, voor jezelf. Ga dan.’ Ze kwam en nam zich voor altijd te vertellen als iets te moeilijk zou zijn. ‘Hoewel het heel moeilijk kan zijn, is hulp vragen ook gewoon een vraag’, zegt ze aarzelend. ‘Als mensen hulp aanbieden, is dat met liefde. En dat leer ik met open armen ontvangen.’

Doe het voor anderen

Drempels overwinnen dus. En dat vraagt moed. ‘Die vind ik in de kracht van mensen in armoede die ik in mijn werk ontmoet. Die middenin lijden en verdriet de energie vinden om toch de weg te blijven gaan. Een moeder die met twee kinderen op straat terecht komt en mij haar verhaal deed, de weg die mensen als zij moeten afleggen: dat geeft mij de energie die ik nodig heb om op met daverend lijf toch dat podium op te klimmen en me nu te engageren als Oor. Het is verdomd niet gemakkelijk, maar het is prachtig dat mijn verhaal en dat van andere mensen naar boven kan komen.’

"De weg die anderen moeten afleggen: dat geeft mij energie om me - met bibber en al - te engageren."

Groeien in gemeenschap met anderen

Na ons gesprek ging Marie-Louise weer naar de groep. Met de andere ‘Oren’ dacht ze na over welke mensen ze wilde beluisteren en hoe ze het contact aan boord zou leggen. Ze herinnerde zich dat hulp in de buurt is en dat ze die gewoon moet vragen bij collega’s, vrienden, andere Oren. ‘Je leert, je groeit, je beseft dat je dat niet alleen hoeft te doen’, zegt ze.

Aan het einde van de workshop zit Marie-Louise rechtop. Ze ziet er opvallend groter en moediger uit dan gisteren. Ze houdt een pen in haar hand, een schrijfblok ligt op haar knieën.
Ja, Marie-Louise zal Oor zijn.
Ze zal verhalen beluisteren.
En als het moet, zal ze die in haar eigen handschrift opschrijven.
Al heeft ze die worsteling met woorden, pen en papier pas op haar dertigste geleerd.

Marie-Louise De Croock

In gesprek met

Marie-Louise woont in Antwerpen. Ze is ervaringsdeskundige in armoede en sociale uitsluiting en werkt deeltijds bij vzw STA-AN in Antwerpen.

Marie-Louise vertelde over haar eerste vakantie op haar eentje. Dat tekenden we op in dit verhaal. Vakantieparticipatie nodigde haar uit om daarover te getuigen op het Forum 2016. Ze bereidde zich daarop voor tijdens een workshop verhalen vertellen, onder begeleiding van Leen De Koker van Inspinazie.

Nu engageert Marie-Louise zich als ‘Oor’ voor Steunpunt Vakantieparticipatie. Ze nam daarom deel aan een tweedaagse workshop in Middelpunt, Middelkerke. Samen met dertig andere mensen zal ze in de komende maanden verhalen beluisteren en optekenen over hoe wij in Vlaanderen vakantie mogelijk maken voor mensen die minder vakantiekansen hebben.

Dit verhaal werd gepubliceerd op 14 juni 2017 in de categorie Leereffecten.

Neergepend door

Griet Bouwen is Storyweaver voor het netwerk Iedereen Verdient Vakantie. Ze houdt van een hartelijk gesprek en stelt graag vragen die een verschil maken. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Contacteer onze redactie en zet je verhaal kracht bij.

Copyright © 2024 Steunpunt vakantieparticipatie | Disclaimer | Privacy |