Overslaan en naar de inhoud gaan

‘Hulpverleners, waar zijn jullie soms toch?!’

In gesprek met Hilde Gyselinck | 5 december 2017

Meer dan zestig keer luisterde Hilde naar verhalen over hoe mensen in Vlaanderen vakantie mogelijk maken voor elkaar. Een geweldige ervaring, zegt ze, een ervaring van hoop, inspiratie en ontroering. Soms eiste verontwaardiging ook z’n plaats. ‘Vakantie is een recht,’ zegt Hilde, ‘maar we kunnen helaas niet zeggen dat alle mensen dezelfde rechten hebben. Er is echt nog werk aan de winkel.’ Hilde vindt dat iedereen mag dromen van vakantie, erop mag staan dat er hulp geboden wordt als het niet zonder kan. ‘Hulpverleners, waar zijn jullie toch?’, vroeg ze zich dikwijls af.  Hilde concludeert: ‘Of mensen in de praktijk wel of geen toegang hebben tot vakantie, hangt sterk af van wie er luistert naar je (vakantie)vraag.’

Laten we beginnen met een bijzonder verhaal. Hilde ontmoette aan zee een vrouw met een mentale beperking. Ze logeert met haar mama in een appartementje en krijgt de ruimte om alleen op stap te gaan. Ze kan haar moeder altijd met de gsm bereiken, moet zich aan de afgesproken uren houden maar had wel vrijheid. ‘Knap dat mama haar dat gunt’, zegt Hilde. De dame had overal een babypop bij. Dus was ze nooit alleen. Met z’n tweetjes trokken ze met de tram langs de kustlijn en genoten ze van sfeer en gratis optredens met schlagermuziek . ‘Deze vrolijke, zelfstandige dame zal me altijd bijblijven’, zegt Hilde.

Het kan wel

‘Hoe vaak zeggen we het kan niet, terwijl het met een beetje goede wil wel kan. Als iemand een appèl op je doet, moet je daar wat mee, vindt Hilde. Zoals de directrice van een zorgvakantieverblijf deed toen een vakantieganger met de ambulance werd gebracht. De vrouw bleek te zwaar voor een normaal bed of een gewone stoel. Het team haalde de onderste steen boven om hun gast toch te laten blijven. Twee stoelen werden aan mekaar gelast, een oerstevig bed van de zolder gehaald, het hangtoilet bijkomend versterkt. ‘Met z’n allen kan je veel. Ik hoop dat dit verhaal anderen inspireert om meer out of the box te denken’, zegt Hilde.

"Als iemand een appèl op je doet, dan moet je daar wat mee."
- Hilde Gyselinck 

Is dat ook voor ons?

Of vakantie kan of net niet, deugddoend is of een bron van extra zorg, het hangt er ook vanaf of mensen toegang hebben tot informatie. Hilde: ‘Zo ontmoette ik een ernstig zieke man en zijn vrouw. Via het ziekenfonds gingen zij op zoek naar vakantiemogelijkheden. Uit het aanbod kozen ze een verblijf aan zee. Toen het koppel zich afvroeg of vakantie mogelijk was zonder hulp werd mevrouw als mantelzorger aangewezen voor de hulp tijdens hun verlof. Terwijl net zij ook nood had aan rust en vakantie. Omkadering vonden de adviseurs niet nodig. Geen verpleging, geen rolstoel, geen andere hulpmiddelen. Mevrouw is zorgkundige maar ook echtgenote. Het was zwaar voor haar.’ Hilde vertelde het koppel over zorghotels, verpleging op vakantie en de mogelijkheid van extra hulpmiddelen.

Kleinst mogelijke stapjes

‘Op een ander keertje kwam er een jongetje bij me zitten toen ik in de lobby van Vayamundo zat. Het ventje bladerde enthousiast door de gidsen van Vakantieparticipatie, op zoek naar prentjes van zwembaden. Toen we het zwembad van het hotel vonden, vroeg zijn mama of ik wist waar het zwembad was. Die mensen waren daar al een week!’ Hilde wees hen de weg naar de receptie. Dat ze zo’n dingen daar konden vragen, wisten die mensen niet. ‘Soms hebben mensen hulp nodig, in kleine stapjes, om voluit van vakantie te kunnen genieten’, zegt ze.

Er niet bij mogen horen

Een andere keer sprak Hilde met een dame die begeleid wordt door een OCMW. Ze had een hemelse schrik voor de vakantie. ‘Die mevrouw was echt keibang, en zat met duizend-en-een vragen’, vertelt Hilde. ‘Als ze minder moest betalen voor haar vakantie, zou ze op vakantie dan ander eten krijgen en in een aparte refter voor OCMW-cliënten moeten zitten, vroeg ze zich af.’ Het zit diep bij sommige mensen, het gevoel er niet bij te horen. Aan de andere extreme kant van hetzelfde spectrum ontmoette Hilde een vrouw die het absoluut niet eens was met prijsverminderingen voor mensen in armoede. Hilde zucht: ‘Er is duidelijk nog werk aan de winkel om ervoor te zorgen dat iedereen krijgt – en gegund wordt – waar hij recht op heeft.’

"Er is duidelijk nog werk aan de winkel voor iedereen krijgt – en gegund wordt – waar hij recht op heeft."

Content moeten zijn

‘Ik ontmoette trouwens veel mensen die wél recht hebben op de tarieven van Vakantieparticipatie en toch de volle pot betalen. Vaak zijn dat zelfs gezinnen die door God en klein Pierke begeleid worden. Ik merk – helaas – dat in sociale organisaties nog weinig tijd is om mensen zorgzaam te begeleiden in hun vakantiewensen. Informatie wordt gefilterd, mensen krijgen niet alle mogelijkheden te horen, kunnen vaak niet in alle rust zelf de vakantiegidsen bekijken. En ze krijgen meer dan eens te horen dat ze maar content moeten zijn, want het is toch goedkoper.’

Met de ervaring van zestig zorgvuldig beluisterde vakantieverhalen rijker, wil Hilde sociale organisaties uitnodigen om goed te kijken waar mensen recht op hebben en hen kansen te geven van die rechten gebruik te maken. ‘Dat is belangrijk. Omdat vakantie echt nodig is. En omdat ieder mens moet kunnen vertrouwen op een gelijkwaardige behandeling.’

Hilde Gyselinck

In gesprek met

Hilde Gyselinck is chronisch ziek. Ze is pleegmoeder van drie kinderen. Regelmatig trekt ze zich terug in een zorgverblijf aan zee, om op adem en tot rust te komen. Hilde leende haar oor voor het grootschalig luisteronderzoek van Steunpunt Vakantieparticipatie van Toerisme Vlaanderen.

Van april tot november 2017 legde ze haar oor te luisteren bij ruim zestig mensen. Ze babbelde met vakantiegangers in Vayamundo, de Koninklijke Villa en andere zorgverblijven. Ze wisselde van gedachten met mensen uit de sociale sector, jeugdwerk, verenigingen voor chronisch zieken en het lokale socio-culturele verenigingsleven.

 ‘Dit was een ongelooflijke verrijking voor mezelf en de kinderen. Ik geniet van al die nieuwe sociale contacten en het voelt alsof ik weer een doel heb. Ik leerde anders naar mensen kijken, met nog meer begrip. En het is heerlijk om zo een beetje de draad met mijn vroeger leven op te pakken, toen ik nog actief was als maatschappelijk werker.’

Dit verhaal werd gepubliceerd op 5 december 2017 in de categorie Vakantiebemiddeling.

Neergepend door

Griet Bouwen is Storyweaver voor het netwerk Iedereen Verdient Vakantie. Ze houdt van een hartelijk gesprek en stelt graag vragen die een verschil maken. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Contacteer onze redactie en zet je verhaal kracht bij.

Copyright © 2024 Steunpunt vakantieparticipatie | Disclaimer | Privacy |