Vakantieschakel – het online vraag-en aanbodplatform van Vakantieparticipatie – was amper online, of de eerste oproepen voor vrijwilligers stroomden binnen. Vrijwilligers vinden: het blijkt een vaak gehoorde kopzorg. Op zoek naar antwoorden, praatten we met vakantiemaker Akindo. Verrast ontdekten we dit: Akindo werft geen vrijwilligers. Ze verwelkomen vrijwilligers. Dat klinkt toch net weer anders. Ja, dan worden wij nieuwsgierig natuurlijk.

De vrijwilligersploeg van Akindo telt 270 mensen. 
Zonder werving?
Yep.

Tenzij je dit ‘werving’ zou noemen: ‘mensen kansen geven.’ Al is dat op de keper beschouwd toch wat anders. Dat is niet buiten zoeken, maar binnen bouwen. Dat is zorg dragen voor een cultuur waartoe mensen zich aangetrokken voelen. En er dan op vertrouwen dat de goesting bij kandidaat-vrijwilligers vanzelf groeit. Dat de tamtam dan de rest van het werk doet.

Bouwen aan een vrijwilligerscultuur, hoe werkt het dan?

We vroegen het de vrijwilligers zelf. Lia, Riena, Miet, Hilde, Annie en Anja komen minstens elke week bij het vakantiehuis langs. Om te poetsen, te handwerken, de Dottieshop te verzorgen, te helpen bij het onthaal op ‘warme dinsdag’ en vrouwen in armoede te begeleiden op weg naar Weer Stralen. Tijdens de vakanties zijn ze er véél vaker. Dan zijn de bergen was groter, de kookpotten dieper en zijn er veel jonge mensjes die wat extra aandacht goed kunnen gebruiken.

Welke tips hebben zij voor organisaties die willen bouwen aan een dynamische en trouwe vrijwilligersploeg? Ah, die vraag is makkelijk te beantwoorden, lachen ze. En daar gaan ze:

Tip 1 – vrijwilligerswerk is een geschenk. En een geschenk aanvaard je dankbaar

Mensen die zich belangeloos willen inzetten hebben een cadeau bij: hun eigenheid, hun talent, hun tijd en goesting. Aanvaard het en leg geen voorwaarden op. Want een geschenk op voorwaarden is geen geschenk meer.

Tip 2 – Waardeer dat vrijwilligers willen meedenken. Ook dat is een geschenk

Vrijwilligers worden een stukje mee eigenaar van wat er speelt en beweegt in je organisatie. Ze hebben ideeën en voorstellen. Luister, waardeer, geef hen ruimte om mee het verschil te maken. Durf te experimenteren. Fouten maken is niet erg als je eruit leert en er later samen om kunt lachen.

Tip 3 – Hou het open, vrij, ademend

‘Leg geen druk op’, zeggen de dames. Ga uit van wat kan, niet van wat je als organisatie zelf in gedachte hebt. Regels opleggen werkt niet. Praten en samen zoeken naar oplossingen werkt wel, en veel beter. Respecteer ieders tempo van thuiskomen, leren en samenwerken.

Tip 4 – Iedereen is belangrijk.

Samenwerking loopt vanzelf als mensen zich gerespecteerd voelen. ‘Iedereen is zoals die is, en we gaan dankbaar en respectvol met elkaar en met onze vakantiegasten om’, zeggen de vrijwilligers.

Tip 5 – Werk aan verbinding, investeer in de groep

‘Dat we ons samen een groep voelen is ongelooflijk waardevol. Deel mogen zijn van een groep is voor ieder van ons een diep bevredigende ervaring’, zeggen ze. Trouwens: in goeie, warme groepen komt het zelfsturend vermogen vanzelf naar boven. ‘We weten samen wat er moet gebeuren, en iedereen doet wat die kan.’

Tip 6 – Vier het leven

‘Wij krijgen en maken hier ruimte voor momenten van ontmoeten en gezelligheid. Er is altijd koffie en een koekje. Altijd een warm onthaal.’ In gezelligheid ontstaat verbinding. En dat is dan weer de motor achter plezierig en resultaatgericht samenwerken.

Bovendien: het eigene aan vrijwilligerswerk is…

… dat het vrijwillig is. Belangeloos. En daaruit volgt nog één laatste tip. Een doe-niet tip.

Dit zeggen de Akindo-vrijwilligers: ‘Vrijwilligers geven uit hun hart. Mogen geven, dat is belangrijk. Je ontvangt er veel voor terug, maar niet in de vorm van een directe ruil tussen geven en krijgen. Van het moment dat er tegenover de inzet van een vrijwilliger een individuele beloning staat, verandert er iets fundamenteel. Als je mensen betaalt of andere voor-wat-hoort-wat-deals sluit, dan is de magie eruit.’

Magie dus.
Zo gehoord, zo geschreven, zo gelezen
klinkt vrijwilligerswerk als
YES!
Mijn hart zingt.
Mijn handen jeuken. 

fotografie: Robert Boons

Dit jaar bestaat Akindo 50 jaar: een prima aanleiding voor Vakantieparticipatie om samen met hen stil te staan bij wat hen bijzonder maakt. In een reeks gesprekken zoomen we in op de motor van hun succes: vrijwilligers!
Lees ook: 

• Drie jonge mensen met ambitie: 'Volgend jaar staan wij hier bij Akindo als moni!'

• Kern van vrijwilligersbeleid: "Ik ben omdat wij zijn"

In gesprek met

Lia, Riena, Miet, Hilde, Annie en Anja werken als vrijwilliger mee bij Akindo, vakantiemaker voor kwetsbare kinderen, jongeren en gezinnen. Ze komen minstens elke week bij het vakantiehuis langs. Om te poetsen, te handwerken, de Dottieshop te verzorgen, te helpen bij het onthaal op ‘warme dinsdag’ en vrouwen in armoede te begeleiden op weg naar weer stralen. Tijdens de vakanties zijn ze er véél vaker. Want dan zijn de bergen was groter, de kookpotten dieper en zijn er veel jonge mensjes die floreren van wat extra aandacht.

Neergepend door

Griet Bouwen is Storyweaver voor het netwerk Iedereen Verdient Vakantie. Ze houdt van een hartelijk gesprek en stelt graag vragen die een verschil maken. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Contacteer onze redactie en zet je verhaal kracht bij.