Overslaan en naar de inhoud gaan

Verhalen vertellen is zoals het tekenen van een schilderij dat je al eens geschilderd hebt

In gesprek met Jan Simon | 20 september 2019

‘Denk even terug aan een vakantieherinnering die je leven veranderde’ vroeg ik Jan, een enthousiaste vrijwilliger van de Wimmilingen, één van onze sociale partnerorganisaties uit Wommelgem. Hij grasduinde in zijn geheugen en vertelde over een magische avond in de woestijn. Dat deed hij met zoveel geuren en kleuren, met zoveel twinkelingen in zijn ogen en vreugde in zijn gebaren, dat het wel leek of ik zelf op vakantie was. Ik drukte zijn verhaal uit in tekeningen,  die het geschenk weergeven dat hij me gaf door me mee te nemen in zijn belevenissen...

.

tenten onder een sterrenhemel

Jan vertelt me over de vakantieherinnering die voor hem bijzonder is, die bij hem iets in beweging heeft gezet. Hij schetst een landschap dat recht uit een verhaal van duizend-en-één-nacht lijkt te komen.  Een idyllisch woestijnlandschap uitgestrekt en leeg, niets dan zand zover het zicht reikt. De zon maakte plaats voor een donker doek waarover sterren willekeurig uitgestrooid werden. 'We zaten daar, een kleine groep van bekenden en onbekenden die samen aan een waterpijp lurken in het midden van de woestijn'. Ze brengen er samen de nacht door in tentjes.

sterren aan de hemel

'Dat gaf een gevoel van verbondenheid. Je zat daar met mensen die je niet kende, maar ook mensen die je nauw aan het hart liggen, waren erbij. Dat gevoel doet me denken aan mijn voetbalploegje. Ik ben er trainer en als we winnen dan staat iedereen te springen en te dansen. De ploeg, maar ook de supporters. Zo’n verbondenheid met vreemde mensen vind ik echt heel mooi.' Zijn zus en haar zoontje waren de bekenden op deze prachtige reis. Hun relatie was doorheen de jaren vertroebeld, maar ze zochten toenadering en besloten toch samen op reis te gaan.

maan en sterren aan de hemel

Op die tropische vakantie in Djerba veranderde er iets tussen hen. 'Vroeger waren we kat en hond, maar nu zijn we twee handen op één buik. Zelfs mijn ouders zijn ervan geschrokken omdat onze relatie zo hard veranderd was. Het was een heel emotionele reis, de warmte maakte veel los.'

donkere hemel maan en sterren

'Het geschenk van een nieuw ontstane vriendschap', zo benoemt hij het. De klik die ze op die vakantie onderling maakte, is uitgegroeid tot een stevige band tussen broer en zus. Jan kende nachten waarbij weinig sterren oplichtten, maar zijn zus en haar zoontje waren er steeds voor hem.  'Als je het moeilijk hebt, dan vallen er veel vrienden weg. Mijn zus is er altijd voor mij geweest dan, dat was wel een echte eyeopener, net zoals die avond trouwens. Ik heb daar vaak aan vastgehouden aan die positieve herinnering en dat heeft mij moed en kracht gegeven.'

zandheuvels onder een donkere sterrenhemel en maan

Jan vertelt me dat hij altijd is blijven volhouden en doorgezet heeft totdat hij er weer bovenop kwam. 'Nu gaat het veel beter. Volgende paasvakantie ga ik met mijn zus en haar zoontje terug op vakantie naar het buitenland. Ik kijk er erg naar uit en denk vaak terug aan dat moment in de woestijn.'

tentenkamp in de woestijn onder de maan en sterren

'Het idee dat ik binnenkort weer op zo’n vakantie kan, maakt me trots.' Die trots, kracht en moed gebruikt hij elke dag in zijn vrijwilligerswerk. Jan maakt mee vakantie mogelijk voor mensen die het moeilijk hebben. Hij wil hen helpen om de moed niet op te geven. 'Ik wil mensen die het moeilijk hebben zo’n mooie eyeopener meegeven als ik gehad heb. Dat heeft voor mij zoveel veranderd, ik hoop dat het met hen dan ook goed komt.' Het is die hoop voor de toekomst die hij graag meegeeft. 'Want als er meer initiatieven komen zoals Iedereen Verdient Vakantie, dan halen mensen daar kracht uit en voldoening, om meer naar het mooie van het leven te kijken.'

Daar staan we dan, met z’n tweeën voor zijn denkbeeldig schilderij. En ik denk: 'Zo doe je dat, de donkere nacht trotseren en zelf het licht voor anderen in het donker zijn.'

 

Tekeningen: Anneleen Adriaenssens

Jan Simon

In gesprek met

Jan is een enthousiaste jongeman uit Wommelgem. In zijn leven heeft hij al heel wat watertjes doorzwommen, maar de laatste jaren gaat het erg goed met hem. Dit komt mede door zijn vrijwilligerswerk bij de Wimmilingen en in het WZC Sint Jozef in Wommelgem. Hier haalt hij enorm veel voldoening en kracht uit om door te gaan.

Dit verhaal werd gepubliceerd op 20 september 2019 in de categorie Vakantie.

Anneleen Adriaenssens

Neergepend door

Anneleen Adriaenssens is netwerkverbinder bij Iedereen Verdient Vakantie. Zij ondersteunt toeristische ondernemers en sociale organisaties die samen vakantiedrempels willen verlagen voor mensen die sociale uitsluiting ervaren. Anneleen is ook storyweaver voor Connect Your Story en Verbind Je Verhaal

Copyright © 2024 Steunpunt vakantieparticipatie | Disclaimer | Privacy |