Overslaan en naar de inhoud gaan

Vakantie als verjongingskuur

In gesprek met Anna Kurzweil en Jeanne Aerts | 12 maart 2019

Als Anna en Jeanne thuiskomen van hun vakantie hebben ze steevast de indruk dat ze een heel stuk jonger zijn geworden. Anna is 82, Jeanne 72. Jarenlang kwamen ze naar De Ceder op vakantie als mantelzorgers. Allebei hadden ze een man die bijzondere zorgen nodig had. Toen waren die vakanties voor hen welgekomen verpozingen: momenten waar ze de zorg voor hun man even konden overlaten aan anderen. Intussen zijn Anna en Jeanne beide weduwe. Twee keer per jaar trekken ze op vakantie naar De Ceder. Naar die zesmaandelijkse ontsnappingen uit de routine kijken ze - net als vroeger - reikhalzend uit.

‘Het is hier heel anders dan thuis,’ zegt Anna, afkomstig uit Limburg, ‘ik kom hier voor de goede zorgen en voor het gezelschap.’ Ze werpt een warme blik op Jeanne die met haar breiwerk op schoot bij het raam zit. Buiten loopt een rij goedgemutste eenden snaterend voorbij. ‘Nadat haar man was gestorven heb ik Jeanne aanvankelijk moeten overtuigen om terug te komen,’ zegt Anna. Jeanne kijkt op van haar breiwerk: ‘Maar nu vraag ik: wanneer komen we de volgende keer?’

Gedachten uitwisselen

Anna en Jeanne ontmoeten elkaar twee keer per jaar tijdens hun vakantie in Deinze. Ze zorgen ervoor dat ze voor dezelfde periode boeken. Over de jaren zijn ze goede vriendinnen geworden. Buiten de vakanties lukt het niet voor hen om af te spreken. Ze wonen een eind weg van elkaar en verre verplaatsingen maken is moeilijk geworden.

"Op vakantie is er ruimte en tijd om over je gedachten en je verdriet te praten."

‘Op zich doen we hier geen opzienbarende dingen, hoor,’ zegt Anna. ‘Ik vind het leuk om kleurplaten in te kleuren, Jeanne houdt ervan om te breien. Maar ondertussen praten we. Het is enorm deugddoend om over je gedachten te kunnen spreken met iemand. En ook om je verdriet te kunnen delen. Op vakantie is daar ruimte en tijd voor.’

Een lichtje op de kamer

Jeanne kijkt naar haar handen in haar schoot. ‘In het begin had ik het toch wel moeilijk om hier zonder mijn man te komen,’ zegt ze. Anna knikt. ‘Ik weet wat het is om hier voor het eerst terug te zijn en dan ‘s avonds de kamer in het donker aan te treffen na een activiteit. Vroeger was mijn man daar als ik terugkwam en brandde er altijd licht. Ik adviseerde Jeanne daarom om een lichtje aan te steken voor ze naar beneden komt, zodat het niet donker is als ze ‘s avonds terugkeert naar haar kamer.’

Het plezier van simpele dingen

Over de activiteiten in De Ceder zijn Anna en Jeanne beiden enthousiast. Op woensdagvoormiddag bijvoorbeeld worden de gasten met een busje naar de markt gebracht. ‘Meer moet dat niet zijn, wat uitstappen betreft. ‘Het is erg fijn om naar de markt te gaan. Thuis zijn zulke simpele dingen onmogelijk geworden. Het is immers te moeilijk om mij te verplaatsen,’ zegt Anna.

Plannen blijven maken

Als ik vraag waar ze nog naar uitkijken voor de komende jaren, antwoorden Anna en Jeanne in koor: ‘Wanneer komen we terug?’ Ze grinniken. ‘Als onze vakantie ten einde loopt, maken we alweer plannen voor een nieuwe.’

"Thuis zijn simpele dingen zoals naar de markt gaan onmogelijk geworden. Hier worden we met een busje gebracht."

Dankzij de tussenkomst van het ziekenfonds die Anna en Jeanne krijgen, kunnen ze twee keer per jaar op verlof komen. ‘Telkens als ik naar huis terugkeer voel ik mij opgemonterd en een stuk jonger,’ zegt Anna met een grote glimlach. ‘Nietwaar Jeanne? Dankzij deze vakanties kunnen we nog een eindje door, toch?’ Lachend vanachter haar breiwerk beaamt Jeanne dat volmondig.

 

Anna Kurzweil en Jeanne Aerts

In gesprek met

Anna Kurzweil is 82 en komt sinds 28 jaar naar De Ceder op vakantie. Aanvankelijk deed ze dat als mantelzorger samen met haar man. Intussen heeft ze zelf zorg nodig. Ook Jeanne Aerts leerde het zorghotel kennen als mantelzorger. Intussen zijn de dames goede vriendinnen geworden en treffen ze elkaar twee keer per jaar tijdens hun vakanties in De Ceder. De Ceder is een zorghotel in Deinze met wellness- en andere recreatiefaciliteiten.

Dit verhaal werd gepubliceerd op 12 maart 2019 in de categorie Ouderen.

Eva De Groote

Neergepend door

Eva De Groote dwaalt nieuwsgierig rond om mensen te ontmoeten en kleine verwonderingen in woorden te vatten. Met een voorgeschiedenis als organisator in de kunsten is ze vandaag onafhankelijk aan de slag als romanschrijver en verhalenvinder. 

Copyright © 2024 Steunpunt vakantieparticipatie | Disclaimer | Privacy |