Overslaan en naar de inhoud gaan

Uit het ei de wereld in. Uitgebroed door vriendschap en kunst.

In gesprek met Mia Doms | 3 juli 2015

'De leeuw die binnenin mij woont is uit zijn schulp kunnen komen dankzij de kunstgroep voor vrouwen bij T’ANtWOORD en de vakantiegroep van Pirlewiet’, zegt Mia Doms. Kunst – in zoveel vormen – en samenzijn met goede vrienden hebben Mia geleerd op haar eigen stem te vertrouwen. ‘Ik heb mijn hele leven geleefd met het idee dat ik er eigenlijk niet mocht zijn. Maar door mijn creatief ei kwijt te kunnen en andere mensen daarbij te mogen helpen is dat nu helemaal anders.’

Mia tekent cartoons, schrijft gedichten, maakt haar eigen kleding, knutselt, ontwerpt juwelen, knoopt macramé en speelt toneel. ‘Als ik begin te tekenen, of met klei werk bijvoorbeeld, dan raakt dat dikwijls iets heel diep in mij. Dan komt er ineens een dramatisch beeld tevoorschijn. Dan ga ik daar iets van vroeger in zien en ervaren. Het is een manier om de drama’s in mijn leven te verwerken. Ik heb veel gezien wat diep pijn doet. En ik heb altijd moeten horen, zien en zwijgen. Met kunst kan ik daar nu iets terug van opdiepen. Ik schrik daar soms zelf van.’

‘Ik heb veel gezien, en altijd moeten horen,
zien en zwijgen. Met kunst kan ik daar nu wel
iets over meedelen.’ - Mia Doms

Kunst: de weg uit de dieperik

‘De weg van kunst is van binnen naar buiten. Je moet de technieken wel kennen, maar dan de vrije geest een plaats geven. En dat is soms heel verrassend. Moeilijk ook, soms. Zoals toen die keer dat ik een totempaal maakte. Ruw. Met bliksemafleiders, grote oren, grote oren en enorme mond. Ik heb daar toen de verf echt opgesmeten. De drek uit mijn geschiedenis kwam naar boven. Ik wil ook dat er zin zit in wat ik maak. Wat ik maak moet goed zijn, heel goed.’

Talent als erfenis

‘Die creativiteit erfde ik van mijn moeder. We leefden in armoede, en mijn moeder kon niet lezen of schrijven. Maar als ze in een winkel kwam, kon ze die kleren identiek namaken. Als kind kreeg Mia al extra uren plastische opvoeding op school’, vertelt Mia. ‘Maar ik geraakte toch heel gesloten. Het is dankzij de NaNa vrouwengroep van T’ANtWOORD dat die creatieve ziel van mij zich weer kon openen. Wat er van kindsaf al in mij was, kreeg daar een plaats.’

Lange donkere jaren

Mia vertelt over een zwaar leven. Een geschiedenis van armoede, tuberculose, langdurige ziekenhuisopnames en vertroebelde relaties. ‘Ik ben meer ziek geweest dan wat anders’, zegt Mia. ‘Mijn moeder en ik hadden allebei tbc. Vogeltjes voor de kat waren wij. En toch zijn we er allebei doorgeraakt.’ Haar jeugd en later ook haar huwelijk waren bijzonder moeilijk. ‘Ik heb het heel zwaar gehad, ben jaren in therapie geweest. Het is pas bergop beginnen gaan met mij toen ik uiteindelijk alleen ben gaan wonen.’ Nu is er wel een vriend in Mia’s leven. ‘Maar we wonen apart. Ik wil mijn vrijheid niet meer opgeven.’

Vakantie: samenzijn en iets betekenen voor een ander

Ze herinnert zich haar allereerste vakantie met vakantieorganisatie Pirlewiet nog goed. Haar jongste zoon – nu 26 – was toen zes jaar. Al twintig jaar lang maakt ze deel uit van een vaste groep vakantiegangers, die elk jaar een weekend eropuit trekken. ‘Vroeger waren we met een grote vaste groep. Nu zijn we daar nog met drie van over. De drie musketiers, worden we genoemd’, lacht Mia. ‘De band die we hebben is onvoorstelbaar sterk. Net als die met de monitoren. We kennen mekaar al zo lang. Ik begeleid er nu ook kunstworkshops. Tekenen, schilderen, macramé. Soms vragen ze mij iets specifiek, soms doe ik zelf een voorstel, en dat is dan ook prima. Ik kan mijn creatief ei daar kwijt, en ik kan andere mensen helpen om ook kunstzinnige dingen te doen.’

Dubbele dosis vriendschap

Ooit gaven ze op zo’n Pirlewiet-weekend een verrassingsfeestje voor Mia. ‘Voor mijn verjaardag. De kinderen hadden taart gebakken. De mensen zijn toen liedjes beginnen zingen. Dat was voor mij zo overweldigend dat ik toen moest gaan lopen. Ik had zoiets nog nooit meegemaakt. Ik kon dat toen gewoon niet aan. Een dubbele dosis vriendschap, teveel om als verrassing te verwerken toen. Maar als ik eraan terugdenk weet ik: dat was toen zo’n belangrijk moment. De herinnering eraan en de kracht die me dat geeft, is de grootste cadeau.

 

In gesprek met

Mia Doms is kunstenares. Ze heeft twee kinderen die het huis uit zijn en woont op een appartementje in Turnhout. We leerden haar kennen tijdens de vakantiebeurs van vzw T’ANtWOORD. Die vereniging waar armen het woord nemen én haar ervaringen met vakantieorganisatie Pirlewiet hebben Mia op weg geholpen naar een vrij leven. Kunst is taal, een taal die kracht geeft!

Dit verhaal werd gepubliceerd op 3 juli 2015 in de categorie Armoede.

Neergepend door

Griet Bouwen is Storyweaver voor het netwerk Iedereen Verdient Vakantie. Ze houdt van een hartelijk gesprek en stelt graag vragen die een verschil maken. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Contacteer onze redactie en zet je verhaal kracht bij.

Copyright © 2024 Steunpunt vakantieparticipatie | Disclaimer | Privacy |