Overslaan en naar de inhoud gaan

Special Guest mee op Cactuskamp

In gesprek met Jonas Van Laere, Groep Intro Dendermonde | 16 juli 2019

Via Groep Intro kwam een prachtig verhaal aanwaaien bij Iedereen Verdient Vakantie. We vertellen het graag verder. Charlotte – in de blogwereld gekend als Charlie – trok met rolstoel en persoonlijke assistente mee op kamp met de jongeren van vrijetijdswerking Cactus in Dendermonde. Als ‘special guest’, want Cactus was tot dan toe onbekend terrein voor Charlotte. Jongerenwerker Jonas nodigde haar uit. ‘Want dit is de uitdaging die we altijd aangaan met onze jongeren: in verbinding komen met mensen die anders leven, anders in de samenleving staan dan zijzelf.’ Hij heeft er geen spijt van gehad. De jongeren evenmin. En Charlotte? Die wijdde er een prachtige blog aan. Ook haar persoonlijk assistente Natacha schreef een verhaal. We zijn blij die hier opnieuw te mogen publiceren.

‘Een collega vertelde mij over Charlotte, een jonge vrouw die na een ongeval verlamd raakte. Charlotte brengt haar verhaal in een straffe blog. Ik hoorde dat ze een bucketlist had, een lange lijst met dingen die ze graag wilde beleven’, legt Jonas uit. ‘En op die lijst stond ook de droom om onder de sterrenhemel te slapen. We spraken af voor een koffietje. Impulsief als ik ben nodigde ik haar uit om mee te gaan op onze driedaagse naar de Ardennen.’ Charlotte zei enthousiast ‘ja’. Haar PAB-begeleider Natacha vond het net zo’n tof idee.

Verbindingen leggen, da’s alles

De eerste kennismaking was wat onwennig. De jongeren van Cactus waren niet gewend om iemand met een fysieke beperking in hun gezelschap te hebben. Sommigen hadden er wat schrik van en hielden bij de kennismaking nog wat afstand. ‘Maar eens we op kamp waren, was dat geen thema meer. En nu merk ik: omgaan met iemand die in een rolstoel zit, is voor de jongeren niet meer iets om bang van te zijn. Ze vinden het niet meer zo ‘speciaal’ als in die eerste uren.’

Jonas herinnert zich een magisch moment van tijdens die Ardense driedaagse. De groep zat aan een kampvuur, en links en rechts kon Jonas flarden van gesprekken opvangen. ‘Aan de ene kant zat een groepje rond twee jonge vluchtelingen die vertelden over hun voettocht naar hier, over mensensmokkelaars en mensen zien sterven langs de kant van de weg. En aan de andere kant zat Charlotte, die nieuwsgierige vragen beantwoordde over haar ongeval en hoe ze met de kleine dingen van het leven omgaat. En ik, ik mocht daar gewoon zijn.’

Hoe Charlotte en haar persoonlijk assistente Natacha het beleefden?

Dat lees je hier:

tenten in de weide

Charlie
Back to the basics

Laat me je iets vertellen over mijn nieuwe avontuur. In oktober kreeg ik een email van Jonas, een jongerenwerker in hart en ziel. Hij werkt voor Groep Intro, een organisatie die bouwt aan persoonlijke groei en een inclusieve samenleving. In het begin vroeg Jonas me of ik mijn verhaal wilde delen met de jongens en meisjes met wie hij werkt. En toen had hij nog een gek idee: hij wilde dat ik met hem en een groep jongeren meeging op een trip, een korte kampeervakantie in Wallonië. (vertaald uit het Engels)

Lees hier meer.

jongeren aan kampvuur

Natacha Michiels
Drie dagen onder de bomen met Charlie (en vijftien anderen)

Anderhalf jaar, zo lang werk ik deeltijds als PAB-assistente voor Charlie. Meestal ben ik overdag bij haar, maar midden april brachten we drie dagen samen door in de Ardennen. Niet in een comfortabel hotel, maar kamperend op een prachtige wei in een vallei. We wisten op voorhand niet of alles wel vlot zou verlopen, maar door een goede voorbereiding en de fantastische vibes oversteeg de uitstap alle verwachtingen.

Lees hier meer. 

Tot wat het nog meer leidt

Uit een hartelijk contact en een impulsief idee ontstaat schoonheid. De verhalen spreken van Charlie en Natacha spreken voor zich. En wat zet het in gang bij Jonas? ‘Ervaringen als deze geven mij goesting om te blijven doen wat we doen. Om impulsief te durven zijn, want dat geeft energie om nieuwe dingen te blijven proberen.’ Zoals ook de internationale uitwisselingen van Cactus openstellen voor jongeren met een beperking. Jonas: ‘Waarom niet? Het kan wél mogelijk zijn. We vinden er best wel wat extra middelen voor en het maakt die fameuze comfortzone van al onze jongeren - en van onszelf - weer een beetje groter.’

Jonas Van Laere

In gesprek met

Jonas Van Laere is vormingswerker en trajectbegeleider bij Groep Intro in Dendermonde. Hij stampte de lokale Cactus werking uit de grond. Jongeren die in maatschappelijk kwetsbare situaties leven, treffen elkaar wekelijks voor vrijetijds- en vormingsactiviteiten. Jonas maakt ook kampen en internationale uitwisselingen voor hen mogelijk. ‘Ik geloof heel hard in verbinding en zet daar sterk op in. Dat is de kern van mijn werk en van wie ik als vormings- en jeugdwerker wil zijn.’

Dit verhaal werd gepubliceerd op 16 juli 2019 in de categorie Kamperen.

Neergepend door

Griet Bouwen is Storyweaver voor het netwerk Iedereen Verdient Vakantie. Ze houdt van een hartelijk gesprek en stelt graag vragen die een verschil maken. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Contacteer onze redactie en zet je verhaal kracht bij.

Copyright © 2024 Steunpunt vakantieparticipatie | Disclaimer | Privacy |