Als ik op de ochtend van een doordeweekse winterdag de drempel van het Oud Klooster in Dikkele (Zwalm) binnenstap, ervaar ik het meteen: hier zit leven in de brouwerij. En vriendschap, gezelligheid en warmte. Erwin Eeraerts, uitbater van het vakantiehuis en Evy Van Bocxlaer, vakantiecoördinator bij vzw Kompas wachten me op. Ik voel me meteen welkom. Net zoals de twintig vakantiegasten en hun vijf begeleiders dat wellicht ook vanzelf hebben gevoeld. In een uithoekje van Dikkele beleeft een groep mensen met een beperking een ontspannen vakantie. Dicht bij huis, maar helemaal wég van het leven van alledag. Samen met bekenden en pas nieuwe vrienden. 

Zoals thuis

Tientallen schoenen slingeren rond in de gang. Jassen aan de kapstok. In de leefruimte zijn vakantiegasten en begeleiders bezig met aardappelen schillen, groenten snijden en dessertjes maken. Iedereen loopt op kousenvoeten of pantoffels. Zoals thuis. Vrolijke muziek op de achtergrond, in de ether getoverd door een vakantieganger- gelegenheids-DJ die aan de knoppen draait en het perfecte deuntje zoekt. Even verderop, op de speelweide van het terrein, staat een groepje volwassenen dicht bij elkaar. Beschermd door laarzen en dikke trui leren ze boogschieten. Met echte pijl en boog. Voor de meesten de allereerste keer dat ze zoiets uitproberen. Leuk!

Experiment met vakantie op maat

‘Lachende gezichten zien, dat is voor mij de belangrijkste graadmeter van vakantie’, zegt Evy. Tja, dan is deze vakantie geslaagd, merk ik op. Meestal organiseert Evy vakanties voor mensen met een beperking in groepjes van zeven personen. ‘Inclusieve vakanties’, noemt Evy die aanpak: de gasten beleven hun vakantie in reguliere verblijven, midden tussen ‘gewone mensen’.  Een vakantie als deze – met een grotere groep mensen die allemaal in meer of mindere mate zorg en begeleiding nodig hebben-  is iets compleet anders. Een experiment waar veel van wordt verwacht. Want met twintig mensen in een groepsverblijf kunnen de kosten van vakantie omlaag en kunnen het programma en omkadering toch perfect maatwerk zijn. Voor een sociaal geëngageerde uitbater als Erwin is het een meerwaarde om te ontdekken hoe hij zijn verblijfsaccomodatie en programma op maat van mensen met een beperking kan openstellen.

Babbelen met vakantiegangers

Net voor het middageten maak ik kennis met enkele gasten. Of ze het naar hun zin hebben, wil ik weten. En wat vakantie voor hen betekent, vraag ik. En of ik een foto mag maken, voor op de website van Vakantieparticipatie. Ja hoor. Het mag. Met veel plezier overigens. Want vertellen over vakantie is heerlijk, en zeker als je op dat eigenste moment helemaal ondergedompeld bent in de heerlijke sfeer van vakantie.

Jan

Jan Van Den Bossche (29) woont in Zandeken in Mariakerke en verblijft in het weekend in Dendermonde bij zijn ouders. Overdag werkt hij in dagbesteding. Vorige week nog was hij met zijn ouders met vakantie in Nederland, en nu alweer in eigen land. Hier in Dikkele slaapt hij met vijf kompanen op een kamer. ‘Dat is fijn ja. Dan kunnen we nog wat praten hé.’ Wat hij nog fijn vindt hier? ‘Ik ga graag wandelen. We zijn gisteren naar de molen in de buurt gewandeld. Goed, want dan doe ik iets aan sport. Vakantie is nodig ja, om uit te rusten. Om eens iets te gaan drinken. Om wat aan sport te kunnen doen.’

Marie-Jeanne en Loranzo

 
Een verliefd stel. Marie-Jeanne (58) en Loranzo (33) genieten van elkaars vriendschap. Samen in de groep met vakantie zijn is heerlijk, zoveel is duidelijk. ‘Met de ezels wandelen gisteren was heel plezant. En straks gaan we wandelen in de buurt. Dan ga ik ook graag mee. In de voormiddag ben ik meestal nog moe, maar in de namiddag wil ik wel eens weggaan’, lacht Marie-Jeanne.  Loranzo vult aan: ‘Ik voel me hier thuis, op mijn gemak. Ergens anders word ik soms wel eens gepest, en hier niet.’ En dan tegen Marie-Jeanne: ‘Jij wilde eerst niet mee hé schat, maar nu valt het toch reuze mee, niet? Want hier is iedereen goed voor elkaar.’ Marie-Jeanne is akkoord met wat haar lief vertelt. En hoe gaat ze zich voelen als de vakantie voorbij is, vraag ik nog. ‘Dan wil ik even gerust gelaten worden. Ze moeten me dan niet direct veel vragen beginnen te stellen. Ik wil dan nog even dat gevoel kunnen vasthouden.’

Meer weten?

In Dikkele - één van Vlaanderens kleinste, stilste dorpen – werden Erwin en zijn vrouw verliefd op het Oud Klooster. Al lang droomden ze ervan een jeugdvakantieverblijf uit te baten en hier, tijdens een toevallige wandeling, vielen de puzzelstukken in mekaar. Ze richtten een vereniging op, kochten het pand en renoveerden het tot een groepsverblijf met 5 slaapplaatsen.  De deuren van het ‘Oud Klooster’ openden in 2013. Info: www.oudkloosterdikkele.be

De vakantie waar onze reporter binnengerold kwam, is het resultaat van een experimentele samenwerking tussen het Oud Klooster en vzw Kompas. Gestimuleerd door een subsidie van Toerisme Vlaanderen, ontwerpen ze hier gaandeweg een vakantieprogramma op maat van mensen met een mentale en/of fysieke beperking. Het verhaal over dat project tekenden we op in dit artikel: ‘Jeugdverblijf en vakantieorganisator ontwerpen vakantie op maat van mensen met een beperking.’  Meer informatie : www.vzwkompas.be
 

In gesprek met

Erwin Eraerts is initiatiefnemer van jeugdverblijf Oud Klooster in Dikkele (Zwalm). Evy Van Bocxlaer werkt bij vzw Kompas en organiseert er vakanties voor mensen met een beperking.

Neergepend door

Griet Bouwen is Storyweaver voor het netwerk Iedereen Verdient Vakantie. Ze houdt van een hartelijk gesprek en stelt graag vragen die een verschil maken. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Contacteer onze redactie en zet je verhaal kracht bij.