In Zedelgem, middenin het groen, ligt Priorij Bethanië. Zusters wonen er, en gasten kunnen er een tijdlang mee leven op het ritme van het klooster. Sinds dit jaar kan je er ook via Vakantieparticipatie terecht. Een doorsnee gastenverblijf is het klooster niet. Wel kan het een fijne bestemming zijn voor wie nood heeft aan een stille plek in de natuur om even te herbronnen. Christine Audenaert laafde er zich een zomerweek lang aan de rust en de stilte. En genoot.

Genieten van een prikkelarme omgeving

‘Ik zocht een financieel haalbare, vlot bereikbare vakantiebestemming waar ik echt rust en stilte kon ervaren’, zegt Christine. ‘Even geen televisie, computer en telefoons in de buurt. Echt weg zijn van de mediadrukte en de zorgen van alledag. Eens niet zelf moeten koken, maar gewoon wat kunnen rusten, wandelen, fietsen of een boekje lezen.’ Bij Priorij Bethanië vond ze het allemaal. ‘Ik heb op voorhand wat over en weer gemaild met de zusters’, zegt ze. ‘Ook omdat ik vegetariër ben. En daar werd heel vlot en positief op gereageerd. Dat gaf me een welkom gevoel.’

‘Even geen televisie, computer en telefoons in de buurt. Echt weg zijn van de mediadrukte en de zorgen van alledag.'

Vegetarische burgers

Christine verbleef samen met een vriendin in het klooster. ‘Soms trokken we er samen op uit, op andere momenten gunden we onszelf en elkaar de rust. Dat beviel me goed.’ Tijdens haar verblijf woonde Christine ook regelmatig de gebedsdiensten van de zusters bij. ‘Ik ben gelovig’, zegt ze, ‘en het was fijn om te ervaren hoe de zusters hun geloof beleven. Overdag wordt gevraagd om hun rust zoveel mogelijk te respecteren, maar tijdens de maaltijden was er wel altijd een zuster aanwezig en was er ruimte voor een gesprek. De zusters hadden trouwens enorm hun best gedaan om aangepaste maaltijden voor me te voorzien. Ze hadden zelfs vegetarische burgers gehaald. Dat heb ik echt gewaardeerd.’

Fijn iets te kunnen betekenen

Haar verblijf in het klooster heeft Christine veel geboden. ‘Ik heb er een rust gevonden die ik thuis niet zo snel vind’, zegt ze. ‘En ook de verbondenheid die ik voelde met andere gasten was voedend, want het eten gebeurt gezamenlijk. Bij het ontbijt en middagmaal kon gepraat worden, ’s avonds werd in stilte gegeten. Ik vond het allebei aangenaam. En de sfeer tussen de gasten zat ook goed, terwijl de groep toch heel divers was. Van een koppel uit Zwitserland en een pastoor uit Polen, tot een aantal jonge mensen die er kwamen studeren voor hun tweede zit. Vooral met die jongeren had ik een goed contact. Het deed deugd om te voelen dat ik hen kon bemoedigen. Een van hen heb ik nadien zoals beloofd nog eens opgebeld om te horen of ze geslaagd was. Ze was zo blij dat ik belde! Dat voelde goed, dat ik iets voor haar kon betekenen.’

‘Ik heb er een rust gevonden die ik thuis niet zo snel vind. En ook de verbondenheid die ik voelde met andere gasten was voedend.’

Voor herhaling vatbaar

Volgend jaar komt Christine graag terug. En dan liefst wat langer. ‘Vijf dagen vliegen zo voorbij’, zegt ze. ‘Volgend jaar hoop ik zeven dagen te kunnen blijven. En mocht het aanbod zich uitbreiden naar andere perioden, ik zou er zeker nog vaker heengaan. Het klooster is voor mij echt een aanrader voor mensen die naar rust en stilte op zoek zijn. Het onthaal is warm, je verblijft in een mooie omgeving waar je heerlijk kunt wandelen en fietsen, en het eten is bijzonder lekker en verzorgd.’ Dat is ook wat de zusters hopen te bieden wanneer ze gasten ontvangen. ‘We willen mensen de kans bieden om hier een tijdlang tot rust te komen en echt van de omgeving en de stilte te genieten’, zegt zuster Ria.

Openheid en respect voor het geloof

Toch wil de zuster benadrukken dat het klooster geen doorsnee vakantieverblijf is. ‘We zijn en blijven een klooster’, zegt ze. ‘We bieden een monastiek onthaal en verwachten dus ook een zekere openheid en respect voor ons geloof. Gasten hoeven niet per se diepgelovig te zijn, maar we nodigen hen wel van harte uit om minstens één gebedsdienst per dag bij te wonen. En ook de maaltijden worden hier in het klooster genuttigd.’ Vooral mensen die eens uit de hectische mallemolen van alledag willen stappen, kunnen volgens zuster Ria baat hebben bij een verblijf in het klooster.

Zelfstandig genieten van de stilte

Wie voor het eerst naar het klooster komt, kiest volgens de zuster best voor een verblijf van hooguit een vijftal dagen. ‘De stilte is voor sommige mensen best confronterend’, zegt ze. ‘We verwachten van onze gasten dat ze om kunnen met de stilte die bij ons kloosterleven hoort, en daar ook zelfstandig van kunnen genieten’, zegt de zuster. ‘Wie nood heeft aan een gesprek, kan daar natuurlijk om vragen. Maar verder zijn we niet voortdurend ter beschikking. In de periodes waarin we mensen ontvangen via Vakantieparticipatie, zijn meestal wel voldoende andere gasten aanwezig, zodat onderling een fijn contact kan ontstaan. Zelf kijken we in ieder geval met een positief gevoel op dit eerste jaar samenwerking terug. En blijkbaar is dat gevoel wederzijds. Van een van de gasten kregen we zelfs een bedankkaartje met de wens om volgend jaar terug te komen. Wat ons betreft: zeer welkom.’

In gesprek met

Christine Audenaert laafde zich een week lang aan de stilte en de rust van Priorij Bethanië. Een vakantie alleen in de stilte kan ongelooflijk deugddoend zijn.

Neergepend door

Lien van Laere is nieuw(s)maker voor het netwerk Vakantieparticipatie. Ze is gebeten door mensen en hun verhalen. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Neem contact met onze redactie. Samen maken we er nieuws van.